Öğretmen de yorulur..
![[Fatih]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F518179_4db70_1613654545.jpg){kind=small}
Meslek hayatımda geçmişte çok şeye şahit oldum ama son bir kaç yılda yaşadıklarımı düşününce artık öğretmenliği bırakıp hayvancılığa başlamanın daha doğru bir karar olacağı kanaatine vardım. Yoruldum. Tükendim. Yaşananlar artık insanın tahammül sınırlarını aşıyor. Emeğinizin karşılığını almayı bırakın sürekli kendinizden fedakârlık yapıyorsunuz. Elbette öğretmenlik fedakârlık isteyen bir meslek ama gerek veli gerekse öğrenci gözünde bu kadar itibarsız bir durumu düşürülmesi kabul edilebilir bir durum değil. Belki bana bazı arkadaşlar kızacak ama maalesef düşüncem bu.
Adına ömür dediğimiz bir meçhulün içinde yaşamını tamamlamaya çalışan insan nice sorunlarla yüzleşmiş, nice sıkıntılar,hüzünlerle mücadele etmiş, nice sevinçleri de yüreğine sığdırmıştır. İnsanoğlu, kendini tanımlarken içinde bulunduğu ruh hali,hayalleri, umutları, korkularıyla birlikte bir tanıma muhtaç olmuştur. Kah kimi zaman gönlümüze saplanan bir sevdanın ardından yol almış, kah evrene dair elde etmek istediklerimizin içinde kaybolmuşuzdur. Aslında yaşamın kendisinin meçhul olması sonunun nereye varacağını bilmemesinden ileri gelmiştir. Belki de İnsan oğlu meçhul değildir ,ama hayatın kendisi meçhul olarak kalmaya devam edecek gibidir. Başladığın bir türküyü nerede, nasıl bitireceğin meçhuldür. Zira yaşamımızın her evresinde duygularımız, tutkularımız, heveslerimiz korkularımız değişebilmektedir. Değişimin çok hızlı aktığı bir evrende senin türkün yalnızca sana ait notalardan oluşacaktır. İnsan, her daim seçilemese de seçerek, isteyerek belki de istemeyerek hayat ırmağına yol verecektir. Size ait notalarınızın türkülerinizden,denize kıyısı olan gözlerinizden eksilmemesi dileğiyleeeeee………..
"İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de."
George Orwell, 1984
Kısacası en basit ve göz yumulan şeydir belki de yaşamak; nefes almanın hikmetinde bulmak manayı, bir kuşun kanadında hissetmek kalp atışını:)
Belki de biricik mesele bu. Dünyanın bizimle birlikte kurulduğunu zannedip, kendimiz için sonsuz bir yaşam hayal etmek... Bu yüzden, bu kadar kalınlaştı derimiz. Bu yüzden dipsiz bir kuyuya dönmüş içimiz.
-Peri Gazozu
derin tefekkür, şiddetli sarsıntı ve öze dönüş için bismillah
Allah'ım çoktandır kendimi toparlayamıyor hüzün hali beni boğuyor hiçbir şey yapmak istemiyordum. dün risale okuyorken fetih sûresiyle tedebbür içreydim. birden içim boşaldı ve ağlamaya başladım. çoktandır Allah'a karşı içimde bulamadığım samimiyetin tedebbür halinde gelmesi tevafukkun ötesindeydi. özüme dönmem gerekti ama benim bir özüm
Egodan değil :)))
Arkadaşlar 
bidünyakitapgrubu nun instagram hesabında benim fotomunda olmasının nedeni egom değil. Bunu bilmeyip de diyen çok üye oldu. İnstagram uygulaması kendi foton logoda olmayınca ve tam isim yazmayınca mavi tik vermiyor. Denedik her türlü olmadı. İlk başta grubun logosu vardı. Düşündüğünüz gibi öyle egolu biri değilim yani. 27 tane yöneticim var ve ortaklaşa kararlarla yürütülen bir yapıyız. Egolu olmam daha cazip görünüyor belki, konusu oluyor ama cidden öyle değil üzgünüm. Tamamen instagramın kendi işleyişi ve kuralları. Tam adımı da yazmak istemezdim hatta ama işte kurallar. Bilginiz ola. :)))
Tolstoy diyor ki:
“Belki de her şeyi kabullenip hayatı akışına bırakmak lazım. Zorlamak bazen çözüm değildir. Ve zorla olan hiçbir şey güzel değildir.”
Gel bu sefer benden olsun kahveler, belki benim de hatrım olur sende...
Belki de her şeyi kabullenip hayatı akışına bırakmak lazım.
Zorlamak bazen çözüm değildir ve zorla olan hiçbir şey güzel değildir.
Tolstoy
Aldanma sevgilim.
Bir yerde hayaller gerçekleşir.
Sen yeter ki, adımlarının arkasında dur.
Sen yeter ki, yüreğini ferah tut.
Bu yazgı elbet geri döner.
Bakarsın rüzgârın bittiği yerde buluşuruz.
Ah bir öksürsem gözyaşlarını.
Belki de her şey kendi içinde kavgalı.
Bilemiyorsun, sen sadece konuşuyorsun.
Kirpiklerinden yaralar döküldükçe,
Sen