Efendi'nin niyetine akıl sır ermediği şeklindeki bu nakarattan yoruldum.
Sayfa 110
İbrahim'in başına geleni hâlâ hatırlıyorum, tanrı onu sınamak için oğlu İshak'ı öldürmesini emretti, bence, eğer Efendi kendisine inanan kişilere güvenmiyorsa, bu durumda bu kişiler neden Efendi'ye inanmalı, anlayamıyorum.
Sayfa 109
Yoksulların hayal gücü geniş olur, dedi kabil, hatta hayal gücünden başka bir şeyleri olmadığı bile söylenebilir, ama ben itiraf etmeliyim ki bu kadar öteye gidemiyorum.
Sayfa 108
Okur Takip Önerileri
Onlara dokunamam, bir tanrı'nın hayatı sizin sandığınız kadar kolay değil, bir tanrı hayal edildiği gibi bu daimi "istiyorum, yapıyorum, emrediyorum”un efendisi değildir, her zaman doğrudan hedefe gidemez, dolaylı yollara sapması gerekebilir.
Sayfa 96 - Efendi
Ne rüya görmüştü ne kâbus, bir kütük nasıl uyursa öyle uyumuştu, bilinçsizce, sorumsuzca, suçluluk duymadan; yine de, şafağın ilk ışıklarıyla uyanırken ağzından çıkan kelimeler, Kardeşimi öldürdüm, oldu.
Sayfa 37
Gökyüzünde de çok gülümseniyordu, ama her zaman meleksi bir şekilde ve hafif bir hoşnutsuzlukla birlikte, sanki mutlu olmaktan özür diler gibi.
Sayfa 23
Efendi’nin öngörüsüzlüğü apaçık ortadadır; çünkü bu meyvenin yenmesini gerçekten istememiş olsaydı çare basitti: Ağacı hiç dikmemesi, başka yere yerleştirmesi veyahut dikenli tellerden bir çitle etrafını çevirmesi yeterli olurdu.
Sayfa 14
“Biz erkekler önyargıların zavallı tutsaklarıyız.”
Sayfa 418 - Juvenal Urbino
“Bu evden başımı alıp gitmek, yürümek, yürümek, yürümek, bir daha hiç dönmemek istiyorum.”
Sayfa 412 - Fermina
Bize bir mesaj atılmadı…
Florentino Ariza, karşılığında hiçbir yanıt almaksızın, ona yüz otuz ikinci mektubunu göndermişti.
Sayfa 377
Bir seferinde, bir türlü anlayamadığı bir şey söylemişti ona: Bacağı kesilmiş kimseler, artık olmayan bacaklarının yerinde acıları, krampları, karıncalanmaları duyarlar. Onsuz kendisi de böyle duyumsuyordu kendini; artık olmadığı yerde duyuyordu kocasını.
Sayfa 355 - Fermina
“İnsan yüreği bir genelevden bile daha geniş.”
Sayfa 344 - Florentino Ariza
Oysa onunla birlikte olma isteği arttıkça, onu yitirme korkusu da artıyordu.
Sayfa 312 - Dr. Urbino
“Hadi, gidip bir yerde birlikte ağlayalım.”
Sayfa 249
“Ne yazık ki ölmesi gerekiyor,” dedi.
“Herkes ölecek,” dedi Leona Cassiani.
“Doğru,” dedi, “ama o herkesten çok ölecek.”
Sayfa 245 - Florentino Ariza