betül
@betyigitt
festina lente
twitter.com/betuullyigit
18 Nisan
135 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Hayatımız, düşüncelerimizin bir sonucudur.
Vücudun ruha ihanet etmediği anlar pek azdır. Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.
...Fakat bu hasletler bir insanın doğru ve sağlam olan karakterine işaret etmez. Bilakis, zaaflarını da ortaya kor, Şahıslanın gözümüzün önünde olan, birçok sebeple pek çabuk degişebilecek olan hallerine değil, bize farkında olmadan belli ettikleri ruhi
kımetlerine dikkat etmek lazım gelir.
Okur Takip Önerileri
Hakikat ile oyun arasındaki
hat pek dardır ve herkes biraz aktördür. Hayatın bir hakikat olduğunu kabul etmekle beraber, biraz da oyun olduğunu addederseniz ve bu oyuna bir aktör olarak katılmaya gayret ederseniz, hayatın hakikatindeki derinliğini
çok hissedersiniz. Çünkü her rol başka bir hüviyettir ve sadece bir hüviyetle sınırlandırılmış hayatımızı
zenginleştirmenin bir yolu da budur. Bunu illâ da yapın diyerek haddimi aşacak değilim ama, içinizdeki nehirlere
barikat kurmayın, bırakın aksın, lâzım geliyorsa taşsın.
Bu kitabı bulamıyorum ve seminer ödevim için gerekli. Elinde bu kitap olan varsa benimle iletişime geçebilir mi? Çok dua ederim
Zira bana kalırsa, insan için yaş diye bir şey yoktur. Yaş, hayatımızı meydana getiren münasebetlerden, den, hislerden, hatıralardan ibaret mücerret bir laftr. I2s
meselesini ortaya atan biraz cemiyet, biraz da vücuttur. Bir düşünün, cemiyet insanın yaşına başına kansmasa herkes hayatını böyle mi yaşar? Yahut aynalar, es dost, basküller bize değiştiğimizi hatırlatmasa, ne diye giden gençliğimizin arkasından ağlayalım?
Hayat bir gün, o da bu gün.
Durduğun yerde değersiz bir bütün olarak kalmaktansa parçalana parçalana gitmenin büyük doğruluğuna inan.
Sor gücün yetiyorsa sormaya var mıymış gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi
Fuzuli
Dost bîvefa, felek bîrahm, devran bîsukün
Dert çok, hemdert yok, düşman kavî, tali' zebun
Dost vefasız, dünya acımasız, dönem huzursuz
Dert çok, derdi paylaşan yok, düşman güçlü, talih güçsüz
Mehmet Akif Ersoy | Safahat
Bana sor sevgili kâri, sana ben söyleyeyim,
Ne hüviyette şu karşında duran eş'arım:
Bir yığın söz ki, samîmiyyeti ancak hüneri;
Ne tasannu bilirim, çünkü, ne san'atkârım.
Şiir için 'gözyaşı' derler; onu bilmem, yalnız,
Aczimin giryesidir bence bütün âsârım!
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!
Oku, şâyed sana içli bir yürek lazımsa,
Oku, zira onu yazdım, iki söz yazdımsa.
- Seninle sanki, uzun yıllardır seni tanıyormuşum gibi konuşuyorum.
+ Öyledir… İnsanlar birbirlerini anladıkları zaman, içinden geldiği gibi rahat konuşur.
Çanlar kimin için çalıyor | Ernest Hemingway
Hürriyet Kasidesi / Namık Kemal
Felek bin türlü esbab-ı cefasını toplasın gelsin,
Dönersem kahpeyim millet yolunda bir azimetten
Ümit Yaşar Oğuzcan
Bir zamanlar sizi de sevmiştik hatırlar mısınız
Güzelsiniz demiştik gerçekten güzeldiniz
Her gece ayla beraber çıkardınız gökyüzüne
Gün olur güneşler doğardı aydınlığınızdan
Gözlerinizin şavkı vururdu duvarlara
Gün olur dağ rüzgarıyla gelirdiniz
İnsanı büyüleyen bir havanız vardı
Güzelsiniz demiştik gerçekten güzeldiniz
Tutunca avuçlarımızda
Victor Hugo
Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?