Yine de başkalarının kaybı kendininkiler kadar acı vermez kimseye…
Bırak Ömer, yaşamın kendisi bu kadından daha gülünç. Daha çığırtkan mor, daha soytarı kılıklı, titizlendikçe de daha pis.
(...) Bu tür çabaları küçümsersen kendi çabalarını da küçümsemen gerekir, çünkü seni de küçümseyecekler çıkar gelir günün birinde. Kopa kopa, araya uzun boşluklar koya koya, gelinen her noktayla bir önceki arasına köprüler kurmadan da hiçbir yere ulaşılmaz.
Sayfa 198 - Ali UstaKitabı okudu
(...) Aysel hep böyleydi. Annesini hep düşündü sevgiyle. Ne yapsa yeni bir şey vermiş olmayacaktı ki... Yaptığı tek yeni şeyse, son yıllar o içten sevgiyi göstermemesi: Kaloriferli bir karın yerini tutabilecek bir sevgi arıyor. Çarşı pazar. Beyninde. Bulursa ben de sevinirim.
Sayfa 166Kitabı okudu
Zaman, sen ne büyük öğretmensin, ah saygıdeğer zaman, sen ne büyük bir bilgesin! Gaddar bir bilgesin ama. Acımasız
Sayfa 90Kitabı okudu
Her şey, hiç. Tek gerçek, yalnızlık.
Sayfa 72Kitabı okudu
Kim ki işini puşt burjuvazinin buyruklarından sıyırarak en iyi yapar, o en iyi toplumcudur.
Sayfa 57Kitabı okudu
Hiçliğe bakarsın, kendi hiçliğini görürsün; hiç bir şey, hiç bir biçimde canını sıkmaz olur.
Sayfa 24Kitabı okudu
Hayatla piştiği gibi, kitapla da pişmeli insan!
... ~...
Yunan tragedyalarında bütün belalar nasıl başkahramanın üstüne yığılırsa, çağdaş tragedyaların başkahramanı gibi bütün gülünçlükler de benim başıma gelmiş; hiç bilmiyordum, ah hiç bilmiyordum. Çok komik!..
Sayfa 68 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Tam başlandı, bir yerde koptu anlatılmak istenen.Ya kendimizden çok utanıyoruz, ya çevremizden...
Sayfa 52 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Benim asıl ümidim ümitsizliğimdir! Mutluluksa mutsuzluğun bilincinde olmaktır!
Sayfa 45 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Beni düşündüğünü sandım. Eski
dangalaklıklarıma bu gece sık sık yakalanıyorum nedense. Unuttun mu Tezel? Bir zaman önceydi o. Yani, neyle karşılaşırsam karşılaşayım, ne söz duyarsam duyayım, herkes işi gücü bıraktı da, yalnız benim iyiliğimi düşünüyor sanırdım. Niye, diye sorsaydın ya bir kezcik! Ne diye insanlar başkaları için, senin için iyi şeyler düşüneceklermiş? Sen öyle düşünüyorsun diye... İyi ya işte, artık böyle düşünmezsin. Ellerini yüzünü umut mu, iyimserlik mi ne diyorlar, işte onlardan bir güzel yıkar arıtırsın.
Sayfa 44 - Everest YayınlarıKitabı okudu
