Hamnet ile geçen ve maalesef uzun süren yolculuğumdan bahsetmek isterim. Çok fazla beklentiyle başladım, özellikle yazarın son dönemde yeni kitabıyla da birlikte biraz revaçta olması beni ciddi derecede etkilemişti. Severek mi okudum, zorlanarak mı okudum, beni mi içine çekmedi; kafamda çok fazla soru var. Aslında elime aldığımda gayet sıkılmadan yorulmadan 70-80 sayfaları görebildiğim bir kitap oldu. Ancak kurgusu sürükleyici değil. Bir ölüm var ve bu ölümün karakterlerdeki -özellikle anne- etkisinden bahsediliyor. Duyguyu çok güzel geçirmiş, hissettiklerini ben kendim içimde hissedebildim. Ama belki de beklentimin hüsranıyla aradığımı bulamadım.
Arka kapak yazısı aslında tam olarak kitabın ne olduğunu gösteriyor. Yine de tabii eklemeler mevcut. Kurgu olarak beğensem de akış olarak beni benden aldı diyemem. Yazara bir şans daha vermek istiyorum en yakın zamanda. Sürükleyicilik olarak “o” olmasa da önerebilirim.
“Seni çok seveceğimi biliyorum da ondan-hesapsızcasına çok seveceğimi. Müthiş acı çekeceğimi de biliyorum Vera; çünkü sen beni asla, dünyada sevmeyeceksin.”