Eğer iyi biri ölüme kavuşuyorsa o şehir yas tutar ve ağlar.
İstanbul, bu gece Gökçe için ağlıyordu.
Alper, gökyüzüne baktı ve İstanbul’la birlikte ağladı.
“Her zaman daha kötü bir hayat vardır. Sen, yaşayamayan tüm insanlar için yaşayabildiğin kadar yaşa. Sınırlardan ve onları aşmaktan korkma. Zincirlerin seni sıkmasına izin verme. Yasını tut ama ne olursa olsun, yaşa.”