Mustafa Zeren

Konuşmuyorduk. Birbirlerini seven yürekler ne söyleyebilir birbirlerine? Hiç.
Reklam
Öyleyse, ben, insanlığın sahip bulunduğu en güzel şeyi bunca tiksintiyle geri çeviren ben, ne istiyordum! Ne istiyordum, bilmiyorum.
o kayıtsız kaldıkça sen daha çok hayranlık duyuyorsun ona.
Zararı yok, ey insan soyu, sana yaptığı kötülüklerden nicedir hoşnutum ben; ancak, daha fazla kötülükte bulunsun isterdim. Yakarmalarına, kendisine günah ödeyici kurban olarak sunduğun cömert sungulara karşı duyarsız davranan Tanrı’nın çürümüş dinine daha ne kadar bağlı kalacaksın? Bak, çiçek çelenkleriyle sofuca bezenmiş sunaklarına döktüğün tas tas kan ve beyinden dolayı minnet bile duymuyor bu korkunç Tanrı. Minnet duymuyor... çünkü dünya kuruldu kurulalı yer sarsıntıları, fırtınalar hâlâ ortalığı kasıp kavurmakta. Ve, bununla birlikte, gözlemeye değer bir gösteri, o kayıtsız kaldıkça sen daha çok hayranlık duyuyorsun ona.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Her gün, senin için Tanrı’ya yakarmayı unutmayacağım (kendim için olsaydı, kesinlikle yakarmazdım). İçin rahat olsun!
Yaşamdan yorgun düşmüş, kendisine benzemeyen varlıklar arasında yürümekten utanmış, ruhunu bir umutsuzluk sarmış, bir dilenci gibi yapayalnız ilerliyor
Reklam
Reklam
732 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.