buse
@bsbayrak
Tu te reconnaîtras
34 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Nullus enim locus sine genio est .
(Bir ruhu olmayan hiçbir yerde yoktur.)
Sayfa 303Kitabı okudu
Üstelik yaşlandıkça bilimsel bakış açısında olduğu gibi yüreğinde de çatlaklar oluşmaya başlamıştı.En azından ruhunun ancak karanlık bir bulutun arasından parıldadığı o yüzü inceleyenler buna inanabilirdi.
Sayfa 172Kitabı okudu
Ruhumda hayata direnen tüm mekanizmaların şalterlerini indirmek ve tüm dirilik hissiyatından kurtulmak istiyordum.Gittikçe daha güçsüz , nefes aldığını daha az hisseden bir insan oluyordum.Ruhumda katılaşma yaşıyordum.
Sayfa 9Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
notre-dame
Tempus edax , homo edacior ; bu deyişi tüm kalbimle şöyle çevirebilirim:Zamanın gözü kördür ,insan ahmaktır.
Sayfa 113Kitabı okudu
Anlatamıyorum
Ağlasam sesimi duyar mısınız ?
Mısralarımda ;
Dokunabilir misiniz
Gözyaşlarıma, ellerinizle ?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.
Sayfa 142Kitabı okudu
Güneş
Ah aydınlıklardan uzaktayım.
Kafamda o dağılmayan sükûn,
Ölmedim lâkin,yaşamaktayım
Dinle bak,vurmada nabzı ruhun .
Sayfa 42Kitabı okudu
Odamda
Ben miyim bu şeylerin sahibi ?
Kafamda bir çocuk var meraksız,
İç alemim oyuncaktan farksız.
Odam,içime bir ayna gibi .
Sayfa 26Kitabı okudu
Cam kapıdaki mutlu suretime bakarken gerçeği anladım : Bunca zamandır hayattan beklediğim, yaptığım ve yapacağım bütün saçmalıkları haklı gösterecek küçük çapta bir faciaymış.
Micheal’ın yüzünde iki kere , insanın iliğini donduran bir anlam belirdi.Bu haliyle garip bir şekilde Don’a benziyordu.<<Tom>>dedi.Kimsenin seninle alay etmesine fırsat verme.İnsanların hayat boyu her gün yuttukları bok kişiseldir.Ama buna kalkıp iş derler.Tamam mı ? Yine de işlerini görürken kendilerini düşünürler.
Sayfa 141Kitabı okudu
İşte , zehirli oklar kullanıyoruz o yanıltan savaşlarda.Yıkıyoruz,yaban çiçeklerinin açtığını görüyoruz kıyıda.O kargaşalık içinde ben yıldızlara bakıyorum.Çevresini soğutuyor suya düşen ay.Yıkıyoruz.Yıkmak , kutsal kini yürekli olmanın.İğrenmeden göklere göklere bakmak.Ellerinizi saklamak ellerimizde.
Büyük insanlar doğuştan büyük değildirler ;
tecrübe ve yıllar onları büyük yapar.
İşte Vito Corleone bu olaydan , daha sonra sık sık tekrarladığı bir tecrübe edindi :Her insanın kendine özgü bir kaderi ve bir hedefi vardı !
Sayfa 190Kitabı okudu
Kimse kırlarda dolaşmıyordu artık.İnsanlar sanki konsolun üstüne bırakılan birer biblodan farksızdı.Ben de hayallerimin beni yavaş yavaş terk etmesine alışmıştım .
Sayfa 13Kitabı okudu
Deli rüzgârlar sıcak esip beni kavuyordu.Başım dönüyordu.Sarhoş gibi hissediyordum.Aynaya baktığımda karşımda gördüğüm bir yabancıydı.Ruhum sanki bedenimden yavaş yavaş ayrılıyordu.Adım adım insanlığımı da kaybediyordum.Daha önceleri yanan meşaleye benzeyen bilincim birden yok olmuştu.Etrafımda dolaşan binlerce insan arasında kendimi. arıyordum. Kaybolmuştum. Aslında hasta değildim.Fakat içimde bir yerlerde bir şeyler eksikti.
Sayfa 28Kitabı okudu