Saygı duyulma düşüncesi beni fazlasıyla korkuturdu. Bana göre "saygı görmek", her şeyi bilen ve her şeye gücü yeten biri beni görene, yüzümü bir avuç toz haline getirip beni ölümden beter bir utanca mahkum edene kadar herkesi mükemmele yakın bir hileyle kandırmak anlamına geliyordu. Benim "saygı" tanımım buydu. İnsanları aldatmayı ve onların "saygısını" kazanmayı başarsam bile sonunda birileri farkına varırdı ve diğer insanlar da çok geçmeden gerçeği öğrenirdi.
Sayfa 19Kitabı okudu
İnsan çelişkiyi ancak kendi kalbine dönerek çözebilir.
Sayfa 59
Babam bana kitap oku demedi fakat onun elinde hep kitap gördüm.
Sayfa 8
Okur Takip Önerileri
Bak! İşte bir gala gecesi
Issız geçen yıllardan sonra!
Peçeye ve gözyaşına hapsolmuş
Nice kanatlı melek
Oturmuşlar tiyatroda, izlemek için
Umut ve korku dolu bir oyunu
Kimi zaman da orkestra çalıyor
Yerküreyle gökkubenin musikisini.
...
Sönüyor, sönüyor ışıklar, sönüyor her şey!
Ve titreşen her cismin üzerine
Fırtına misali iniyor perde
Tabut örtüsü niyetine!
Solgun melekler doğrulup
Çıkarıyorlar peçelerini ve bildiriyorlar:
Bu oyun bir tragedyadır, adı "insan"
Kahramanıysa muzaffer solucan.
Sayfa 37
Ligeia
Verulam Lordu Bacon, güzellik biçimleri ve türlerinden söz ederken, "Orantısal bir gariplik içermeyen kusursuz güzellik yoktur." der. Ligeia'nın hatlarının klasik biçimlerle örtüşmediğini biliyor, "kusursuzluğundan" asla kuşkuya düşmüyor ama hissettiğim garipliğin" kaynağını, daha doğru bir deyişle orantısızlığını göremiyordum.
Sayfa 31
On dört, on beş yaşlarındaydı. Bir gün büyükbabasına, gençliğinde ve yaşlılığında onu nelerin mutlu ettiğini sormuştu. Büyükbabası bu soru karşısında ona şu cevabı verdi: "Gençliğinde ağaç dikmek ve diktiğin ağaca bakmak seni mutlu edebiliyorsa, yaşlılığında da o ağacın gölgesinde oturmaktan mutlu olursun." Büyükbabasının ne demek istediğini yıllar geçtikçe kavramıştı. İnsanoğlu, yeryüzünde yaşam süresinin sınırlı olduğu gerçeğinin farkında olarak yaşayan ve bunu bile bile mutluluğu arama gücünü koruyabilen tek canlı olmalıydı. Bunu keşfettiği zaman, insanlığa büyük bir saygı duymuştu. Büyük gücün kaynağı, büyükbabasının sözlerinde gizliydi.
Sayfa 70
“Bir insanın akıllı davranması için üç yol vardır: Birincisi iyi düşünmektir. Bu en soylusudur. İkincisi, taklit etmektir. Bu en kolayıdır. Üçüncüsü denemiş olmaktır. Bu en acısıdır.”
Konfüçyüs
Sayfa 41
“Geçmişi hatırlamayanlar onu bir kez daha yaşamak zorunda kalırlar.”
Sayfa 23
Yanaşan her kayığı alamam sularıma. Her şeyi bilmek sandıklarımı doldurmaz, çürütür anahtarlarımı. Bazı bilgiler asit gibidir. Neyi üzerine sıçrarsa eriyip yok ederler. Bilgisizliğe övgü değil bu; bazı kapıları açmama bilgisi sadece. Bilmemeyi tercih etme bilgisi. Hazinemizin değerini arttıracak bilgiyi onu eksiltecek bilgiden ayırma marifeti. İnsan bildiği şöyle dursun bilmediğinden de ürünler devşirme peşinde.
Sayfa 81
...
Doktor bey dedim, 100 yaşına geldiğinde ünlü komedyen George Burns'e sormuşlar: "Böyle fosur fosur puro içtiğini doktorun biliyor mu?" Burns yanıt vermiş: "Hayır... Öldü!"
Sayfa 92
Daha hızlı, daha yüksek, daha güçlü... Bir insanı kurtarmak söz konusu olduğunda kaplumbağa hızıyla ilerleyen dünyanın hız isteği ne tuhaf! Yüksek insani değerler karşısında yükseklik korkusuna kapılanların "Daha yüksek" demesi! "Güç! Güç!" diye çığlıklar atıyor; zulümden beslenen gücünü "Daha" nereye taşıyacak insan!
Sayfa 105
Taca bakmak kral yapmasa da insanı, bir krala kral olduğunu fark ettirir.
Sayfa 46
Bana konuşmayı öğreten anneme...
Ve bana kendi kendimle konuşmayı öğreten babama...
Sayfa 5
Bugün, daha önce olduğu gibi, lüks dediğimiz şey, hem statüden hem de zevkini çıkarması için çok az sayıda kişiye izin verilen mutluluktan ibarettir.
...
Dünyanın en varlıklı insanlarından bazıları, maddi anlamda ortalama bir hayat sürerken diğerleri lüks içinde yüzmeyi tercih eder. Benim tecrübeme göre, lüks içinde yüzen herkes diğerlerinin bilmediği bir şeyi biliyor: Lüks yalnızca kısa süreli zevkler sunar.
Sayfa 60
