Dikkat!!! Bir miktar kitabın içeriği hakkında spoilervari yazdım fakat okuma merakını baltalayacak düzeyde olmadığı kanısındayım.
Baba Evi, Orhan Kemal'in Avare Yıllar ile devam edip Cemile ile tamamlanan üçlemesinin ilk kitabı. Bu kitapta bir yandan Orhan Kemal'in otobiyografisini okurken öte yandan İsmet Özel'in "Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar" dediği türden bir Cumhuriyet tarihine de göz kırpıyoruz.
Önce Milli Mücadele'ye katılan bir baba ve bunun sonucunda bir Ermeni'nin mülküne çökmeye hak kazanış. Ardından iktidar ile ters düşüş ve sürgün. Sürgünde sefil bir yaşam. Ülkede her şeyin mümkününü sağlayanın iktidar olduğunu Orhan Kemal'in yaşamına yansıyan yönleriyle okumak hoştu fakat hikaye henüz tamamlanmış değil, serinin devamını da okumak farz oldu.
Kitabın ismini de bulduğu "Baba Evi"nden yola çıkarak diyebilirim ki okurken Türk aile yapısını da iliklerimize kadar hissediyoruz. Babanın evdeki mutlak konumu ve ondan ölesiye korkmak, annenin pasif çaresizliği, babaannenin annenin üzerine gelişi... Hepsi de klasik Türk aile yapısının ipuçlarını barındıran yönler taşıyor.
Orhan Kemal'i tanımak ve yukarıdaki iki sebepten ötürü okunabilecek bir eser olduğunu düşünüyorum.
