Hiçbir şey istemiyorum. Hiçbir şey bana cazip görünmüyor. Günden güne miskinleştiğimi hissediyorum ve bundan memnunum. Belki bir müddet sonra can sıkıntısı bile hissedemeyecek kadar büyük bir gevşekliğe düşeceğim.
Canımın istediğini yapacak yaştayım, hayat çok kısa; can sıkıntısı, ahmaklarla görüşmek, onları zeki buluyormuş gibi rol yapmak, yo, hayır, tahammülüm yok bunlara!
Bazen istediğiniz kadar çabalayın illaki birisi durduk yere canınızı sıkar.
O yüzden can sıkıntısı insanda oluşmaz , insandan bulaşır fikrimce..
Bu kaç oldu bilmiyorum…