"Tüm değerler tersyüz edilemez mi? Belki de kötüdür iyi? Ve tanrı sadece bir buluşu ve inceliğidir şeytanın? Belki de her şey sahtedir en temelinde? Ve biz aldatılanlar isek eğer, tam da bu yüzden aldatanlar da değil miyiz? Aldatanlar da olmamız gerekmez mi?"
Nietzsche ile tanışmamı sağlayan kitap kendisi. Okuduktan sonra şunu fark ettim ki; Nietzsche günlük hayatımızda, olgularımızda veya eylemlerimizde eylem süregelirken farkında olduğumuz fakat farkında olduğumuzun farkında olmadığımızı yumuşak cümlelerini kullanarak sert darbelerle kafamıza vuruyor. Sadece olay ve olgulara onun gözünden bakmamızı değil aynı zamanda bakış açımızı değiştirmeyi öğretiyor.
Kitap genel olarak Nietzsche'nin kavramlar, kibir, ilişkiler, sanat-sanatçı ve sanat-sanat okuru, yazar-okur ve yazar-eser, Hristiyanlık, bilgelik, din, din-devlet ilişkisi ve insani duygular üzerindeki düşüncelerini anlattığı aforizmalardan oluşuyor. En gözüme çarpan yerler ise "kibir" kavramının insanın kendisine, karşısındakine ve toplumuna yarattığı tehlike hakkındaki yorumları oldu. Nietzsche'ye göre iyi bir insan olduğunuzu karşınızdaki kişinin anlaması onun kibrine karşı yapılmış başarılı bir suikast girişimidir.
Kesinlikle okunması gereke, ve Nietzsche okumaya başlamak için ideal bir kitaptır. Bu kitap vesilesiyle beni Nietzsche'yle tanıştıran arkadaşıma da teşekkürler. (:
