Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Sevgili günlük, hep çay içiyorum.
Bi çay koyda içek tatlı qıs
Reklam
Aklım, fikrim sende, Senin gelişinde, Seni ne zaman göreceğimde, Seni nasıl göreceğimde, Beni görür görmez ne diyeceğinde.!!
Nazım Hikmet Ran
Nazım Hikmet Ran
° youtu.be/2sRG-X7jqd8?si=... Parkamı, botlarımı çıkarmayacağım. Ölüm gömleğini giymeyeceğim. Tıraş olmayacağım. Bir sigara yakacağım, üstüne demli bir çay içeceğim. Urganı kendim boynuma geçireceğim. Sonra dönüp beni seyredenlere sesleneceğim. "Ölen bedenimdir ama düşüncem yaşayacak’’ Deniz Gezmiş
Küsmüşüz dünyaya. İçimizde kırgın bir heves, Aklımızda yorgun bir düş, Masamızda yarım bardak bir çay. Sustuklarımız kendimizden bile daha ağır...
Kimler misafir de olsa her bardakta çay kahve içmiyor, seçmek istiyor? 🖖
Reklam
"Bir çay içimlik kadar tanımak istiyorum insanları, Zirâ fazlası çirkin.." İbrahim Tenekeci İbrahim Tenekeci
İnsanın yaslandığı yer, yaşlanacağı yar olmalı...
Benimle yaşlansana... Kitap okurum, Çay demler, şiir yazarım sana. Ha birde şükrederim, sonra gözlerine bakar "Amin" derim. Amin, bu gün de gördüm seni...
Özdemir Asaf
Özdemir Asaf
Şekersiz iki çay, bozkır, gün batımı, ümitli akşamlar ve bir kitapta okuduğum şu cümle; ‘Uçan balonu tutmak değil uçan balonu elinden bırakmak eğlenceli . Ama bir anlık dalgınlıkla ipini elinden kaçırmak değil . Elini en yukarı kaldırıp parmaklarını bir anda açıp bırakmak'
Hıdırellez:)
Bugünlerde yeni bir iş yeri açma arifesindeyiz.İki gün önce dükkanda kahvaltı yaparken bir amca çıktı geldi.Uzun boylu,mavi gözlü konuşması biraz kesik kesik.”Oturabilir miyim?Biraz soluklanayım.” Dedi. Hemen buyur amca dedim geç otur çay,kahve,su ne getirelim.”Çayınız varsa bir bardak içerim.” Dedi.Amcamın çayını verdim oturdum karşısına.Nerelisin,kimsin,necisin,burası ne dükkanı diye sorularını sordu bende hepsini cevapladım.Pak yüzlü amcam çayını bitirdi dükkanınız hayırlı olsun deyip gitti.Şeker amcama sen de kimsin , kimlerdensin diye sormak aklıma gelmemişti.Dükkandaki diğer insanların tanıdığı hayırlı olsun demeye gelmiş sandım.Bugün öğrendim ki amcayı kimse tanımıyor herkes birbirinin tanıdığı sanıyor.Yaşadığım yerde küçük herkes herkesi bilir ama bu amcayı kimse bilmiyor.Garip bir durum belki bir tesadüf sadece.Ama bana göre Hızır a.s bu sene erken geldi bize🤍
Reklam
Hangi şehre gidilir yalnız başına? Hangi şarkı dinlenir seninle duymayınca? Kiminle çay içilir? En güzel sözlerin altı kim için çizilir? Hangi gözde görülür o, o çiçek yaprağı kirpiklerin? Nasıl anlatılır gülüşünün sesi? Adının güzelliğine hangi alfabede rastlanır? Hangi şiire benzer bakışının derinliği? Gel ve anlat... Hangi insanda rastlanır sana?
Hayat hep böyle işte, Eşini bulamadığımız yarımlarla dolu... Kiminin " Hadi kalk da bir çay koy. " diyeceği yok... Kiminin de " Çay koyunca" içmek isteyeni...
“Gel, birlikte gidelim, bir deniz kenarı olalım” diyordum. O, yaşamı boyunca hiç denize girmediğini, güneşte gövdesini yakmadığını yazıyordu. “Gel” diyordum. “Bizi bir deniz bilir. Bir deniz bizi olduğumuz gibiliğimizle sarar, bağrına basar.” Gelmedi..." diyordu Cavit Kürnek. Çünkü Arkadaş: "BEN yüzmeyi bilmem. denizi sevmem, çünkü yüzmeyi bilmem. bacaklarımı hiç mayo giyip güneşte yakmadım. ben mayo giymedim hiç." diyordu. Sonrasında, tartışmalar, suçlamalar, kırgınlıklar ve kesilen arkadaşlık. Kürnek, 5 yıl önce bir Şubat gününde ayrıldı aramızdan. Tüm o kırgınlıkları, hataları, yanlışlıkları dünyada bırakarak gitti Arkadaşın yanına, elinde bir deste umut çiçeğiyle. Sina Akyol, Arkadaş'la, 1970 yılının Nisan ayında tanışmış. Ankara' da... Kızılay'a doğru giderken, bir şiir gecesi çıkışında... Aralarındaki bazı farklılıklar, farklılaşmalar olsa da, Arkadaş'ın son zamanlarında araları biraz açılsa da, yine de devam eden bir arkadaşlık. "Ankara'da, Zafer Çarşısında gördüm Arkadaş'ı. Arkadaşlarıyla birlikte, oturmuş çay içiyordu. Uzaktan selâmlaştık. Nasıl olsa yarın bilemedin öbür gün... yakından selamlaşırdık (!) Olmadı. Selâmlaşamadık." Yarın, belki öbür gün... Ama sonra ölüm. En az yaşam kadar gerçek ölüm, Akyol'u da, yine bir Şubat günü, aldı bizden. İki dostundan çok daha öncesinde, 1973 yılının bugününde, Arkadaş Zekai Özger hayata gözlerini yumdu. Yaşasa 76 yaşında bir ihtiyar olacaktı. Olamadı. Sonsuzluğunun 51. yılında, sakalsız oğlanı, büyük bir saygı ve derin bir sevgiyle hatırlıyoruz.
Ahmet Ünal

Ahmet Ünal

@Bloodyking
·
21 Ağustos 2021 20:05
Sina Akyol
Ankara'da, Zafer Çarşısında gördüm Arkadaş'ı. Arkadaşlarıyla birlikte, oturmuş çay içiyordu. Uzaktan selâmlaştık. Nasıl olsa yarın bilemedin öbür gün... yakından selamlaşırdık (!) Olmadı. Selâmlaşamadık. En son, morgda gördüm onu. Tabutunun içinde... Alnındaki izleri sorduğumda, yapılan otopsinin izleri olduğunu söylediler. ...................... 73 yılının 9 Mayıs günü uğurladık Arkadaş’ı. Üstüne çiçek ve toprak attık. Ve bir süre, inanamadan yaşadık ölümüne. ......................
Çay Önemli
Ateşe hakiki bir çay koyalım Kendini unutanlardan olalım Cahit Zarifoğlu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.