Bittiğini nasıl anlarsın?
belki de hatıraları, karşındaki insandan daha fazla sevdiğini anladığında.
Behçet Kemal Çağlar, Sanat Dostları Birliği 'nde "yalan" konulu bir konferans vermektedir.
Konuşmasına bir soru ile başlar:
"İçinizde Yahya Kemal' in son şiiri 'Yalana Methiye' yi okuyan var mı?"
Bütün parmakların havaya kalktığını gören Behçet Kemal :
"Güzel" der, "bu hepimiz için yararlı bir konferans olacak. Çünkü Yahya Kemal 'in böyle bir şiiri yoktur."
hemingway'in bir hikayesinden çağrışımlarla
kadın ve adam oturuyorlardı
uzakta beyaz dağlar vardı
gara girmek üzereydi Barcelona-Madrid treni
kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
adam düşündü, düşündü, düşündü
aşkımız bitmesin isterim dedi
biralar içildi ve başka içkiler
kadın ve adam kederliydiler
ne birleşiyor, ne ayrılıyordu elleri
neden, neden sönüp gider bir aşk
acının silinmez tortusunu bırakarak
onulmazca inciterek yürekleri
kadın daha gerçek bir acıyla yaralıydı belki de
tasalı bir sevecenlikle baktı erkeğine
gözyaşları içinde gülümsedi
kadınla adam oturuyorlardı
aralarında bir masa vardı
ve hüznün aşılmaz engelleri
Okur Takip Önerileri
Birinin bıçak vardı elinde,
birinin beyaz bir gül,
İkisi de yorgundu,
Sokak çocukları halinde.
Bıçaklısı bıçağını sapladı,
Çiçeklisi çiçeğini koklattı,
Kayboldular meyhaneler içinde,
Kaldırımda gül ve bıçak
kardeş kardeş kaldılar.
Dünyayı tanıdıkça hoşnutsuzluğum daha da artıyor; her geçen gün insan karakterinin tutarsızlığına ve akıllı, duygulu görünenlere bile güvenilmeyeceğine olan inancım güçleniyor.
'az' lar değerlidir. az dostun olsun, öz dostun olsun! ihtiyacın olduğunda işe yaramayacak onlarcası olacağına, sırtını sıvazlayacak bir dostun olsun!
Cemal Safi
elbisem gündelik, pabucum delik,
haberin olsa da sobayı yaksan.
yağmur iliğime geçti üstelik!
içim ürperiyor, ya evde yoksan!..
Ufak Bir Tavsiye
2 tavşanın peşinden koşmak istersen hiçbirini yakalayamazsın :)
fırtınadan önceki sessizlikte her şey normal bir gün gibi görünür.
kayıtsızlık ve ihmal, düpedüz sevmemekten daha fazla hasar yaratır çoğu kez..
İnsanlar babalarıyla analarının dağ gibi ümitleriyle dünyaya geldikten sonra denizler gibi ümitsizlikler içinde kaybolup gidiyorlardı..
ummadık yerden gelen iyilik ve nezaket insanları daha çok sarar ve sarsar.
Onun yanında kendimi daha çok insancıl buluyorum, bu da hayrete değer bir şey..
Dr. Freud'a göre meydan okumak, en az itaat etmek kadar güçlü bir bağdır.
Hayat kesin olmayan bir şeydi ve insan bazı anları hatırlamak, o hatırayı daha sonra, bir kitabın sayfaları arasında kurutulmuş bir çiçek gibi ortaya çıkarıp ona hayranlıkla yeniden bakmak için aklına kazımak isterdi..
gökyüzünde görünmüş ilk yıldızmış gibi bakıyordu ona..
henüz okunmayan bir kitap, ezberlenmiş bir kitaptan daha heyecan vericidir..
Hiç kimse kötülüğü kötü olduğu için seçmez. Kötülüğü seçen iyiyi aradığını, sonunda mutluluğu bulacağını zanneder.
"İnsan dünyadaki en garip yaratık" diye mırıldandı.
"Kartallar gibi uçmak istiyor ama kanatları yok. Aslan gibi kuvvetli olmak istiyor ama pençeleri yok. Ne kadar kusurlu yaratmışsın bizi Allah'ım.. Bir de yetmezmiş gibi bizlere kendi acizliğimizi idrak etme gücü vermişsin.. "
adam güneşe dedi ki, "ne kadar isterdim, ışığın hayatımın her gününe vursun!"
güneş de adama dedi ki, "lakin yalnızca yağmur ve gece hatırlatır sana benim ışığımı."
Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Hiç geçmeyen, hiç unutulmayan şeyler de var beyefendi! Ölünceye kadar insanın sırtından atamayacağı şeyler de var..
Burnunun ötesini göremeyen gerçekçilik, en çılgın hayallerden daha korkunç olur.
İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de..
