İnsanı ümitsizliğe sürükleyen şey, neyi aradığını bilmeden oradan oraya hesapsızca koşturması olabilir mi? Peşinden koştuğumuz, uğruna çileler çektiğimiz asıl aradığımız değilse, bu yüzden olabilir mi vuslatın hüsrana dönüşmesi? Kendimizi tanımadan, sandığımız şeyin peşinden gitmemizin faturasını çabaya kesmek, tamamen vazgeçmek ve öylece beklemek.