Çiğdem Zeynep Fırat
@cigdem_zeynep_
Sade Ve Sadece Kitaplar !!! BÏBLÌOSMÍA
210 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
" Sen ne dersen de iki gözüm. Toplumun yoksul insana saygısı yoktur.!
72 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
" İnsan eskiden beri metafizik bir kavram olarak mutlak adalete inanır ama anlaşılan o ki evrende adalet diye bir şey yoktur. "
" Demiri nasıl tavında dövmek gerekiyorsa, çekiç darbelerini nasıl soğutmadan indirmek gerekiyorsa, her kelimeyi de öyle tam zamanında söylemek gerekiyordu. O anı geçirince söz soğuyor, katılaşıyor, insanın yüreğine taş gibi oturuyor ve bu ağırlığı kaldırıp atmak hiç de kolay olmuyordu. Yıllar sonra bugün böyle konuşmak kolay, ama o zamanlar günün çalkantıları ve tasaları içinde, ülkemizi kasıp kavuran ve herkesi büyük sıkıntılar içinde bırakan o kıtlık zamanlarında, her şeyi apaçık görebilmek için düşünmeye vaktim yoktu.
Bütün umutlar, bütün düşünceler bir tek amaçta birleşiyordu: Bir an önce zafer kazanılsın, hele savaş bitsin, sonrası kolay…
Şu savaş bir bitsin…. "
" Bu dünya var olalıdan beri, bütün çağların, bütün yüzyılların izlerini taşıyorum ben.
Tarih kitaplara sığmaz. Ve senin hayatın Tolgonay, oda benimledir... Benim içimdedir. "
Karanlık gökyüzünden inerken, gözümü kırptığım anda alacakaranlığın uçup gideceğini biliyordum. Uçsuz bucaksız torprakların gürbüz göğsünü sergileyişini izliyordum...
Davetkar bir çağrıydı bu. Bir annenin yavrusuna seslenişi gibi, topraklar dinlenmek için geceyi çağırıyordu.!
" O sırada Fugui sabanını sürerek onlara doğru yaklaştı ve şöyle dedi: "İnsanların unutmaması gereken dört kural vardır: Yanlış söz söyleme, yanlış yatakta uyuma, yanlış eşikten girme, elini yanlış cebe atma. " "
" Her gün yorgunluktan ölene kadar çalışınca, başka şeyler için endişe edecek vaktiniz kalmıyor. "
" Hikayesi, pençelerini ağaca geçirmiş bir kartal gibi esir almıştı beni. "
" Bu ülkede bu tür insanlarla karşılaşmak pek nadirdir. Sefalet ve zorluklar diğerlerinin hafızasını kötü etkiliyor olabilir. Geçmişle, çoğunlukla bir tür miskinlik halinde yüzleşirler. Ne yapacaklarını bilmeden, geçmişi garip bir gülümsemeyle başlarından savarlar. Sanki dedikodu ya da kulaktan dolma şeylermiş gibi,,,. "
" Bu yaşlı adam, gezgin hayatıma başladığımda karşılaştığım ilk kişiydi. Gençtim, derdim tasam yoktu. Her yeni yüz beni heyecanlandırıyor, neşelendiriyordu. Bilmediğim herşey beni derinden etkiliyordu. Hayatımın tam bu evresinde rastladım Fugui'ye. Hikayesini anlatırken öyle güven veriyordu ki, daha önce hiç kimse bana kendimi böyle hissettirmemişti.
Dinlemeye istekli olduğum sürece anlatmaya hevesliydi. "
