Benliğim kocaman bir boşlukla kapanınca ne kadar yalnız olduğumun farkına vardım. Meğer iç sesim bir arkadaş gibi beni oyalıyor, bir nebze de olsa yalnızlığımı unutturuyormuş. İçimde bir başkası vardı. Ses kesildiği anda kaybolmanın şiddeti arttı, medet umacağım bir dayanak kalmadı.