Katy: Nasıl olur da beni hala arzulayabilirsin?
Daemon: Ha, seni hala boğmak istiyorum. Ama ben deliyim. Sen kaçıksın. Belki de o yüzden. İkimiz de balatayı sıyırmışız.
Obsidiyen#1 Kitap Yorumu
Jennifer L. Armentrout’un kaleminden çıkan uzaylı fantastiğidir kendisi. Çoğu genç yetişkin kitabındaki klişeleri içermesine rağmen yazı dilinin hafif olmasından dolayı rahatça okunan bir serinin ilk kitabıdır. Bazı okuyucular Stephanie Meyer’in Alacakaranlık romanına benzetir. Bu türdeki çoğu kitap zaten birbirine benziyor, buradaki olay yazarda bitiyor.
Daemon ve kız kardeşinin yaşadığı yere yeni bir kız taşınıyor, Katy. Daemon ve Katy birbirinden neredeyse nefret eden, aşırı gıcık olan iki karakter. Sürekli atışıyorlar. Bir gün Katy’e tam kamyon çarpacakken Daemon onu kurtarıyor ve istemsizce Katy’de bir iz bırakıyor. Bu iz manevi bir iz değil elbette. Daemon bir uzaylı ve inanır mısınız ama adam ışık. Resmen bir ışık hüzmesi yani. Bundan dolayı Katy’de bir ışık bırakıyor. Bu ışık insanlar tarafından algılanmıyor ama Daemon ve türünün en azılı düşmanları olan Arumlar tarafından görünüyor. Bu olay, Daemon ve kardeşinin güçlerini çalmaya çalışan Arumlar için ekmeklerine yağ sürmek oluyor diyebiliriz. İşler elbette kızışıyor, aksiyon zaten olmazsa olmazımız fantastik kurgularda. Spoiler vermemek adına daha fazla uzatmıyorum.
Eğer toksik ilişkiler, kaba tabiriyle “ergen” kurgulardan hoşlanıyorsanız bu kitabı muhakkak edinmeniz gerekiyor. Yazarın kalemi de dediğim gibi hafif olduğu için çerezlik kitaplar kategorinize bu seriyi ekleyebilirsiniz. Hem yormuyor hem de kafa boşaltmak için birebir. 
Jennifer L. Armentrout
Daemon: Hoşuna giden bir şey gördün mü Kedicik ?
Bakışlarımı yumruk yaptığı ellerine indirdim. Eklem yerlerinde sıyrık bile yoktu.
Katy: Işık...ışık gördüm.
Daemon: Eh, tünelin sonunda ışık var , derler. Kahretsin, üzgünüm. Bu çok düşüncesizceydi. Ne kadar kötü yaralandın?
Katy: Boğazım... acıyor. Bileğimde öyle kırılıp kırılmadığından emin değilim.
Daemon: Kırılmış ya da incinmiş olabilir. Hepsi bu kadar mı ?
Katy: Hepsi mi ? Adam.. beni öldürmeye çalışıyordu.
Daemon: Bunu anlıyorum. Önemli bir şeyi kırmadığını umuyordum. Kafatasını mesela ?
Katy: "O halde neden dışarı çıkmak istedin?" Taşı silkeledim ve sandaletimi geri giydim. "Cevap vermekten kaçmak çok eğlenceli olduğu için mi?"
Daemon: "Şey, kızdığında yanaklarının pempeleştiğini izlemek keyifli de ondan."
Ona dik dik baktım.
Daemon: "Hastalıklı olsa da sinirlenmeni izlemeyi seviyorum ama bunun yanı sıra başka soruların olacağını da tahmin ettim."
Katy:Evet, ama.. kimi istiyordu?
Daemon: Sapık bir katile lastiğini değiştirmesine yardım edecek kadar aptal bir kızı belki_
Katy: Amma aşağılıksın. Sana bunu... söyleyen oldu mu hiç?
Daemon:Ah kedicik, kutlu hayatımın her bir gününde hem de.
DexKitabı okudu
Katy: En azından yılbaşı ağacına benzemiyormuşum.
Daemon: Ağacın tepesindeki yıldız gibi gözüküyorsun.
Sayfa 213 - Dex Yayınevi