Bu oyunu anımsayışımın tek nedeni, içinde bir delinin oluşuydu ve delilerle ilgili okuduğum her şey kafama kazılıyor, bunun dışındakilee uçup gidiyordu.
Öncelikle kitap tam bir kağıt israfıydı ve hayır, kötü olduğundan değil gerçekten kağıt israfıydı. Kenar boşlukları o kadar çoktu ki ölçme gereği duydum; 3.4, 2.5 ve 4 santimetre. Elinize alıp bakarsanız puntosunun da oldukça büyük olduğunu görürsünüz, kısacası oldukça kısa bir metin ancak çok fazla kağıt harcanmış. Buna not düşmek istedim.
İçeriği hakkındaki yorumlarıma gelirsek kitap çok da hoşlanmadığım bir tarzda (oto)biyografi. Elbette otobiyografi da okurum ancak bana hitap eden daha çok Buraiha tarzı eserler, o yüzden de bu kitabın yalnızca ilk kısmından zevk alabildim. Belki de kediyle ilgili olduğundan taraflı bir yargıdır tabii bilemeyeceğim ancak gerisi bana vasat geldi. Kitap boyunca ancak illüstrasyonlardan çok zevk aldım. İçeriğini uzun uzun yorumlayasım yok sadece bana hitap edemedi ve beğenmedim çünkü. Murakami'nin beğenmediğim bir eseri oldu.
Kendi kişiliğim gibi olan şeyi gerçekten gizlice seviyorum, sevmeye devam etmek istiyorum ama tamamen kendime ait bir şey olarak somutlaştırmaya korkuyorum.