Biz niye kendi zamanlarımızı yaşayamıyoruz,
niye hep başka zamanlar ve hep başka kendimiz?
Ne bu ertelenen, bir tansık olma dileğiyle —
tansığın olmasını beklemek değil, özün tansığa dönüşmesini ummak— ben'i ve biz’i tansık yapmak arzusu? 'Şimdi'nin karanlığı daha ne kadar üretilecek? Bu karanlıkta beslenen ruh kurtçukları daha
ne kadar maledecek bizleri kendilerine?
Zaman yüzünü eskitemez çünkü yüzü yok!
Adem Delikanlı tekrar paylaştı.
“İlk Günah”ın cezası ölümlü olmaya mahkum edilmektir.
Sayfa 92Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Adem Delikanlı tekrar paylaştı.
Hâkim sınıf kendi işçi sınıfını sömürmekten, Asya ve Amerika'yı sömürdükten sonra vazgeçer.
Adem Delikanlı tekrar paylaştı.
Bir harekette başlangıçtaki hızı tutmak, onu yaratmak kadar mühimdir.
Adem Delikanlı tekrar paylaştı.
Bizi korkutan ne adamın yoksul hali, ne de yakasına sürünüp duran, boynundaki urdu.
Bizi korkutan yalnızlığıydı
Adem Delikanlı tekrar paylaştı.
Böyle bir şehirde sır saklamanın imkânsız olduğunun da farkında değil.Öğrenecek elbet,bir gün şehir dediği şeyin birbirini gözleyen sayısız gözden ibaret olduğunu o da anlayacak. Ama buna çoktan alışmış olacak ya da daha fenası başkalarını gözleyen sayısız gözden biri haline gelecek.
Sayfa 59Kitabı okudu
Adem Delikanlı tekrar paylaştı.
Yalnızız, beşikten tut, tabuta kadar yalnız;
Ülfet, kara yalnızlık madeninde bir yaldız...
