Oysa rakının tadını almış, şehvete dokunmuş ve aşka tutunmuş bir adamı sadece Allah'ın bağışlayacağını biliyorum.
İnsanların bağışlamayacağını biliyorum.
Ölecek kadar acı çekiyor, gene de çocuklarından korkuyor. Çocukluğunda anne babadan kork, gençliğinde karından kocandan kork, yaşlılığında çoluk çocuğundan kork. Korkusuz gün yüzü yok insana...
Beni doğurduğunda kendini öldürmüştü annem ve biz bir ölüyle yaşamanın ne denli zor olacağını henüz bilmiyorduk. Bu zorlukla mücadele hepimiz için farklı şekilde oldu. Babam susmayı seçti, ablam kaçmayı ve ben de halimden belli olduğu üzere ölmeyi...
Kısa bir zaman sonra aile albümümde yer alan eski fotoğraflardaki kişilerin kim olduğunu bilemeyeceğim, bu dünya üzerinde şöyle sorabileceğim kimse de kalmamış olacak.