Ruhumun iniltilerine uyaniyorum
Kahkahalar atarken bile inliyor
Sessizce başını okşuyorum sussun diye
Bazen sessizce nolur sus diyorum
Bazen haykırarak bazen sinirden ağlayarak.
Dinlemiyor beni hiç susmuyor
Tahtaya yazıyorum ismini
Yanina 10 carpi koyuyorum
Birazdan hoca gelecek
Isminin yanındaki çarpılari Görünce
Sövecek ona.
Belki de
"İnsanların hiçbir şeyi anlayacak vakitleri yok.
Her şeyi dükkândan hazır alıyorlar. Ve arkadaşlar dükkânda satılmadığı için de, hiç arkadaşları olmuyor...