Şeyda
@dominiquefrancon
60 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
%7 (43/550)
%9 (24/264)
26 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
4 saatte okudu
Okur Takip Önerileri
Demokratik sistemin ve kamu tarafından finanse edilen eğitim ve araştırmanın varlığı devam etmeseydi, mevcut öğretmenlerin ve entelektüellerin çoğu işsiz kalacak ya da gelirleri bugünkü seviyesinin küçük bir kısmına düşecekti. Yılda 100 bin dolara Ebonik'in tümcebilimini, sivrisineklerin aşk hayatını ya da yoksulluk ve suç arasındaki ilişkiyi araştırmak yerine, 20 bin dolara patates yetiştirme bilimini ya da benzin pompası işletme teknolojisini araştırırlardı.
Sayfa 21Kitabı okudu
Thomas Hobbes, eğer bağımsız bir üçüncü taraf -tabii ki devlet- aralarında barışı sağlamasaydı, insanların sürekli olarak birbirlerini boğazlayacaklarını varsaymıştır. Bunun ne kadar ilginç bir kurgu olduğunu hemen fark edersiniz. İnsanların kötü kurtlar olduğu varsayılır ve üzerlerinde üçüncü bir kurdun hüküm sürmesi sağlanırsa koyuna dönüştürülebilirler. Eğer bu üçüncü taraf da bir kurtsa, ki öyle olması gerektiği açıktır, o zaman iki birey arasında barış yapabilse bile, bu açıkça yöneten kurt ile şu anda birbirleriyle barış içinde işbirliği yapan iki kurt arasında kalıcı bir savaş olacağı anlamına gelir.
Sayfa 6Kitabı okudu
Demokrasi, Keynes'in yalnızca hayalini kurduğu şeyi başarmıştır: "rantiye sınıfının ötenazisi". Keynes'in "uzun vadede hepimiz ölmüş olacağız" ifadesi, çağımızın "şimdiki zaman odaklı hedonizm" şeklinde adlandırabileceğimiz demokratik ruhunu tam olarak karşılamaktadır. Kişinin kendi hayatının ötesini düşünmemesi sapkınlık olsa da, bu tür bir düşünce alışıldık hâle gelmiştir. Demokrasi, proleterleri yüceltmek yerine, elitleri proleterleştirmiş ve kitlelerin düşünce ve yargılarını sistematik olarak sapkınlaştırmıştır.
Sayfa 11Kitabı okudu
Monarşiye karşı tarihsel muhalefeti motive eden, adaletin şişirilmiş fiyatı ve kralların tekelci yargıçlar ve barışın bekçileri olarak antik hukuku saptırmalarıydı. Fakat bu olgunun nedenleri konusundaki kafa karışıklığı sürüp gitmiştir. Sorunun elitler ya da soylularla değil tekelcilikle ilgili olduğunu doğru bir şekilde kabul edenler vardı. Ancak bunların sayısı, hatalı bir şekilde sorundan hükümdarın elitist karakterini sorumlu tutanların, hukuk ve kolluk tekelinin sürdürülmesini savunanların ve sadece kral ile son derece görünür kraliyet şatafatı yerine "halkın" ve "sıradan insanın" sözde ahlâklılığının ikame edilmesini isteyenlerin sayısından çok daha azdı. Demokrasinin tarihî başarısı da buradan gelmektedir.
Sayfa 9Kitabı okudu