Ben söylediklerimden sorumluyum…
Ama sizin ne anladığınızdan sorumlu değilim…!
''En büyük korkumuz ölüm korkusu değildir. En büyük korkumuz yaşama riskini göze almak ve gerçekte kim olduğumuzu ifade etmektir. Hayatlarımızı, başkalarının isteklerini yerine getirmek için yaşamayı öğrenmişiz çünkü başkaları tarafından kabul edilmemekten çok korkuyoruz.''
"Cehenneminizi yalanlara inanarak yaratırsınız. Eğer ıstırap çekiyorsanız, başkası size çektirdiğinden değil, kafanıza hükmeden zorbaya boyun eğdiğiniz içindir. Zorba size boyun eğdiği zaman zihninizde yargıç ya da kurban kalmaz, artık ıstırap çekmezsiniz."
Sayfa 90 - Ötesi YayıncılıkKitabı okudu
"İnandıklarınızla nasıl yüzleşeceksiniz? Bunun için elinizdeki tek gereç kuşkudur. Kuşkunun gücüyle alıp verdiğiniz her mesajı sorgularsınız. Yasa kitabınızdaki her inanca meydan okursunuz. Sonra toplumu yöneten tüm inançları sorgularsınız ta ki dünyanızı kontrol eden tüm yalan ve boş inançların büyüsü bozulana kadar."
Sayfa 80 - Ötesi YayıncılıkKitabı okudu
Sorun, gözlerimizle neyi güzel neyi çirkin olarak algılayacağımıza ilişkin duygudur.
Yüreğinize şarkı söyletendir istediğiniz insan.
Çünkü birisi sizi değiştirmek istiyorsa, bu onun istediği kişi değilsiniz demektir. O halde neden sizinle birliktedir?
Korku çok büyüdüğünde mantıklı zihin çalışamaz ve zehir dolu o yaraları artık kabul edemez hale gelir. Psikoloji kitaplarında bunu bir akıl hastalığı olarak adlandırırız. Adına şizofreni, paranoya, psikoz deriz. Ama bu hastalıklar mantıklı bir zihnin korku içinde olmasından, yaraların acısından doğar. Korku ve acı öyle bir noktaya ulaşmıştır ki dış dünyayla bütün ilişkiyi kesmek daha iyi olacaktır.