Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Elif ERGİN
Elif ERGİN
@e_ergin
My war with myself
-yay-
22 Aralık
111 okur puanı
Haziran 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gazze'de yaşanamamış bütün çocukluklara...
İki defa bırakıp yeniden başladım.Kitap başta sıkıcı geliyordu.Buna rağmen sadece birkaç sayfa daha vakit ayırdım,sonrasına da yetişemedim.Bir baktım,bitivermiş.Nasıl böylesine akıcı bir hâle geldi anlayamadım.Benim için unutulmaz olan nadir kitaplardan biri daha... Yazarın o sürükleyici büyüsü her kelimeye nakış nakış işlenmiş sanki.Yan
Ruhum acıyor dedi kadın...
Çok değerli bir öğretmenimin hediyesiyle almış olduğum bu kitap hakikaten incelemeye değer diye düşündüm:)
Adanalı olan yazarın bulunduğum coğrafyadaki kültürüne de yakından tanıklık ederek yazmış olduğu "Bir ağacın bütün kuşları" asırlardır süregelen Doğu zihniyetini olumlu-olumsuz yönleriyle ifade ederek topluma ışık tutacak
Neden bu kadar mükemmelsin Zweig? Birçok cümlede yazarın bu mektubu gerçekten aldığı yanılgısına düştüm.Zira karşılıksız aşk kanımca ancak bu kadar kusursuz işlenebilir.
Ömrünü sevmeye adamış,fakat hiçbir zaman sevilememiş hatta hatırlanmaya değer bile görülmemiş bir kadını anlatıyor büyük yazar.Duyguları daha tomurcuk halindeyken onu bilmeden filizlendiren bir adam bir kadını nasıl soldurabilir? Kitabın her cümlesi bu soruya eşsiz birer cevap niteliğinde.Önce bir çocuk sonra genç bir kız ve nihayet duygularıyla baş başa kalmayı öğrenen olgun bir kadın..
Daha çocukluktan başlıyor bu yaralı kadının iliklerime kadar hissettiğim karşılıksız aşkı.Yaş aldıkça yönetmek yerine daha çok esiri oluyor hislerinin.Platonik bir aşk onunkisi.En az karşılıklı olanlar kadar da tutkulu bir aşk hikayesi.Sevmiyor adam,onun için sıradan bir kadın sadece.Bir insana da "neden beni sevmedin" denmez ki...
Bir ömür ziyan ediliyor bir adam uğruna
Anımsamıyor adam
Yitip gittikten sonra bile kadın
...
Aşk, hakikaten insanı hem olgunlaştırıyor hem de hiç istemediği bir kişiliğe dönüştürüyor
Bu kitap için özellikle okuyun demeyeceğim.Ya kendinizi hazır hissettiğinizde okuyun ya da kendinizden bir parça bulacağınızı düşündüğünüz zaman
Okur Takip Önerileri
Kafa dağıtmak isteyenlere...
"Aymesev"
Sadece adıyla bile farkını ortaya koyduğunu söylemek çok da abartı olmaz sanırım.Olağanüstü bir kurgu.İki ailenin asırlar süren kan davaları karşılıklı bir sözleşmeden sonra son bulur.Ta ki ailelerin küçük oğulları aynı kız tarafından kandırılana dek.Üslup olarak ise gayet akıcı ilerleyen,benim de iki gün içerisinde üç saat ayırarak bitirdiğim bu kitapta yer yer mantık hataları olsa da en sondaki sürpriz bütün açıkları kapatacak türden bir içeriğe sahip, özellikle öneriyorum..
Temiz kalan,elleri çamur çocukluğumuzdu; kirlenense dünya..
Dedemin bakkalı:
90'ların afacan çocuklardan sadece biri ve onun dedesinin çıraklığını yaparken yaşadığı maceralar anlatılıyor.Basta çocuk kategorisi için olduğunu düşünsem de çocukluğuna özlem duyan yetişkinlere de hitap ettiği bitirdikten sonra edindiğim bir tecrübeydi.
Herkesin okuması gereken fakat nadir insanların kendini bulacağı bir kitap.Nadir insanlardan kastım da direkt olarak Y kuşağı yani gerçekten çocukluğuna hak ettiğini yaşatan hak ettiği gibi de yaşayan kuşak.Ne yazık ki biz o kuşak gibi akşamlara kadar dışarda oyun oynayıp annelerimizin dışardan topladığı elleri çamur çocuklar olamadık.Hak etmediğimiz için mi,kirlenen dünya olduğu için mi? Söz sizin...
Bir memleketimi bir de seni çok sevdim
Şahin ve Gülşah...
Kürt/Türk sorununu yarım kalan bir aşk üzerinden konu alan yazar, bu iki aşk dolu gencin aşkını o kadar mükemmel işlemiş ki başladığım gibi bitirdim.Zira en son şeker portakalını bitirdiğimde böyle ağlamıştım.Gülşah Türk,Şahin ise Kürttür.Gülşahın ailesi onaylamadığı için yolları tesiri seneler sürecek bir veda ile ayrılır.Sonu ne yazık ki telafisi mümkün olmayan bir hata ile Gülşah'ın sevmediği bir adamla evlenmesi ve Şahin'in ona vedası ile bitiyor.
"Vedayı hak edecek bir aşk yaşadık biz Şahin."
Bu sözleri saçının teline bile kıyamayan Şahin'in sevdiği kız, istemediği bir adamla evlendikten sonra ise ülkemizdeki her on kadından biri gibi şiddete maruz bırakılan -Gülşah- kuruyor.
Kitabı ise "umarım bu kitabı bir gün sen de okursun Şahin" diyerek bitiriyor.Gerçek bir aşk hikayesi ne yazık ki yine bir kültür çatışmasından yarım kaldı.Keşke böyle bitmeseydi.Bu sorunu saf ve temiz bir aşk üzerinden işleyen yazarın emeğine,yüreğine sağlık.
Farkındalık yaratan bir kitap olur umarım
Aşk Beni Değiştirdi
""Şunu kabul etmeliyim ki onu hâlâ özlüyorum,aşk beni değiştirdi....""
Yazarının okuduğum ikinci ve bir kez daha hayran kaldığım kitabı:Gül limanı Oteli.Başkarakterimiz Marie'nin eşinin ölümü üzerine Soyadlarını (Rose) taşıyan bir oteli açması ve ilk müşterilerinin hayatları konu alınıyor.Otelin bulunduğu kasabaya gelen insanların derin yaraları ise yazarın duru anlatımıyla dramatik bir boyut kazanıyor.Okuru ise kitaba daha çok bağlıyor.Sevdiğim,güzel bir romandı.
Birçok cümlesi derinden etkileyen tasvirleri sahip.
"O gittikten sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı."
Yazarın kitapta kullandığı derin manalı cümlelerden...
Ve evet,hiçbir şey eskisi gibi olmadı
Olmadık biz, olamadık
Yazarın, ilk Bana sevmeyi anlat kitabını okumuş ve beğenmiştim.Ardından Sabah Uykum'u okudum fakat daha çok yazılmak için yazılmış bir kitap gibi gelmişti bana.Abartıyor olabileceğimi düşünerek inceleme de yazmak istemedim ve bu kitabını daha çok beğendim.Yazarın hem biyografi hem de içsel yolculuğunu dile getirerek anlattığı "Bana ikimizi anlat" her şeye rağmen ümidin korunması gerektiğini,sevginin de aşkında en saf haliyle anlatıldığı özel bir kitaptı.
Şimdiden keyifli okumalar...
"Pijaması çizgili çocuk"
Öncelikle kitabın yetişkin seviyesinde kategorize edilmesi gerekirken çocuk yapıtı olarak gösterilmesi ne kadar olumlamaya çalışsam da düşüncede kalan bir ibare oldu açıkçası.Sonu çok daha etkili ve kesin bitebilirdi.Başkarakterimiz Bruno'ya ne olduğu filmin sonunda açıkça sahnelenirken kitapta bunu göremedim,ne yazık ki...
Ayrıca okumadan önce o dönemin politika ve siyasi duruşuna da vakıf olmak gerektiği kanaatindeyim.
Her şeye rağmen önyargıları kıran,pijaması çizgili çocuk olmayı tercih eden Bruno'nun küçük kalbiyle neleri göze alabildiğini gösteren, duygusu yoğun bir kitaptı
İçeriği yine deneme tarzında ilerleyen biraz da Ahmet Batman'ın yazılarını anımsatan bir kitaptı.Abartıldığı kadar kaliteli bir vasfı yoktu bence.Yanlış zaman da mı okudum,vakti mi değildi bilmiyorum ama sadece güzel bir kitaptı benim için,hatırlanacak kadar fazlası değil..
Biz hep güzel sevdik güzel kaybedeceğiz
"Adamın nedenleri vardı kadının beklentileri olmadı,olamazdı.."
Deneme içeriğiyle ek olarak yazarın kendi yaşanmışlıklarını,hayal kırıklarını ve zaman zaman sancılı olarak geçen aşk hayatını da dahil ettiği keyifli bir kitaptı.Herkesin kendinden bir şeyler bulacağı bir kitap olduğunu düşünüyorum
Keyifli okumalar ...
"Artık o eski umursamaz,tasasız kız değilim."
Bu cümleyle hayatına yeni başlangıçlar yapan 4 kadın karakterimizin birbiriyle bir tuhafiyede kesişen yolları ve öncesindeki yaşamları konu alınmakta.Örgü kursu veren bir tuhafiyenin sahibesinin birbiriyle başlarda bağımsız olan üç kursiyerini yeniden hayata bağlaması ve sorunlarına ortak olarak birbiriyle uyumlu hâle getirmesi bütün öğreticilerin manevi duyguları da benimsediğini titizlikle gösteriyor.
Ayrıca feminist duygularını bastıramayan yazarın zaman zaman bunu kitabına yansıttığı da kaçınılmaz bir gerçek
Keyifli güzel bir kitaptı
Şimdiden,derinden okumalar diliyorum..
"Ömrümde becerebildiğim tek şey bir kadını sevmekti."
Psikiyatri bilimine ışık tutacak anti-psikiyatrik bir anti-roman
Gerçek ve roman olarak iki bölümün kurgusuyla ilerliyor.
Başlarda Kürk Mantolu Madonna'yı anımsattı bana.Yabancı bir kadın ve aynı dönem içerisinde babasının vasiyeti üzerine şirketin başına geçen acemi bir genç...
Fakat sonrasında daha soyut ilerleyerek ayrılıyor iki kitabın içeriği.
Yahudi Yasef Abravanel ve Filistinli bir kadın, Nur.İkisi de birbirlerine karşı çocukluktan beri süregelen bir ikilemin içindedir.Yasef,Nur'a tarifi olmayan hisler beslerken Nur'un kalbinde ise sadece Filistin vardır ve ne yazık ki platonik olan bu aşkın sonu Nur için mezarda,Yasef için ise Bakırköy Akıl Hastanesi'nde bitecektir.
"Ömrümde becerebildiğim tek şey bir kadını sevmekti,"
diyor Yasef Abravanel.Öyle ki Nur'un ölümünden sonra deli olmadığı halde delirmek için deli olmuştur adeta.Buğu, görmek istemediğimiz her şeyin sonunun hüsran olduğunu gösteren yazarının da kendi alanından esinlenerek psikanalitik yaklaşımlarla ifade ettiği orijinal bir eser,derin bir kitap.Ayrıca yazarın bizzat şahsi kimliğiyle kendi ismini psikoloji tezini hazırlamak isteyen bir anlatıcı olarak kullanması da Kitabın kısmi kurgu olduğu kadar gerçekleri olduğunu da açıkça gözler önüne sermektedir.
Kötü karakterler dışlanmayı hak etmiyor:(
Fantastik bir öykü:Dilek Büyüsü
Aile yadigarı bir kitapla farkında olmadan masallar diyarına sürüklenen Alex ve Conner isimli ikiz kardeşler beklenmedik bir maceranın içinde bulurlar kendilerini.Benim favori karakterim umursamaz,komik ve bazen de düşüncelerinde boğulan duygusal çocuk Conner idi.Kötü Kalpli Kraliçe'den Pamuk'a; Kırmızı Başlıklı Kız 'dan Altın saçlı'sına, hepsi bildiklerimizden çok farklı bir hikayeler...
Öğrendiğim temel gerçel de Şu:
Kimsenin hikayesi bir başkasından daha acıklı ya da daha mutlu bitmeyecek.Herkesin kendine bile itiraf edemediği gerçekleri vardır.İyi ya da kötü olmak gibi.İyi Karakter vardır ama kötü karakter yoktur.İyilikten korkan insan vardır.Sahip olduğu duyguları başkaları tarafından öldürülen bu nedenle iyiliğe de iyi olmaya da cesaret edemeyen kitap karakterleri vardır. "Unutmayalım ki herkes bir zamanlar iyiydi, duygularının katili insanlardan vazgeçip gerçek hislerini yitirene dek..."
Senelerdir gerçek hikayesini merak bile etmeyip sadece Pamuk Prenses'in öyküsünden tanıdığımız sözde Kötü Kalpli Kraliçe'nin de dediği gibi: Benimkisi mutlu sonla biten hikayelerden değil.Dünya hiçbir zaman kötü karakterlerin aslında hikayesi anlatılmamış mağdurlardan ibaret olduğunu anlamayacak.
Ben bu kitap da en çok, senelerdir masal dünyasında kötü olarak bildiğimiz karakterlerin hikayesini farklı bir dille ele alıp iyiliğe uyandıran yazarın bakış açısını ve sürrealizmini sevdim.
Benim nazarımda iyilerle olan savaşı, kötü karakterler kazandı.
Çünkü masaldaki bütün kötü karakterler, iyi olmanın bedelini acıklı aşk hikayeleriyle ödediler :(
Büyük fedakarlık ...
Yaşadığım kadar yalnızım
Öncelikle kitabın mükemmel olduğunu söylemeliyim.Kafamın içindeki düşüncelere rastladığım,yüzleşmek istemediğim her şeyle yüzleştiğim kelimenin tam anlamıyla kendimi bulduğum ilk kitap idi.Sevdiğim kitaplardaki bazı cümlelerin altını çizerim.Uzun zamandır da beğendiğim cümleleri bir arada görmemiştim.Bu yüzden okuma boyunca neredeyse her sayfadan birkaç cümlenin altını çizdim.Bu yılki çoğu alıntımı 'Düşler Hapishanesi' ile tamamladım.2022 senesi boyunca da okuduğum en güzel kitaplardandı.Gerek içeriğiyle,gerek yazarın sıkmayan üslubuyla... "Yaşadığım kadar yalnızım." Çok keyifliydi okumak ve her kelimede kendimi bulup birçok şeyle yüzleşmek...
Kesinlikle öneririm
Piyon....
Başlarda Wattpadd kitaplarındaki içerikleri anımsatsada sonradan o konulardan bağımsız olduğunu anladım.Fantastik güzel bir hikâye.Realizmden uzak,ütopik nesnelerin de olduğu ve ne ara bittiğini bile anlayamadığım uzun soluklu maceraların olduğu bir kitap.
Keyifli okumalar diliyorum...
Fatih-Harbiye
Fatih Harbiye:
Batılı olmak için her şeyi göze alan, modernleşme adı altında herkesi çiğneyebilecek toy bir kız Neriman.Hatta uğruna sevdiği,birlikte büyüdüğü Şinasi'yi bile gözden çıkaracak bir kız.Bulunduğu semt olan Harbiye,onun için şark'ı,hayallerini süsleyen Fatih ise bilimin,medeniyetin kalbi Garp'ı temsil ediyor.Bu ikilemin arasında kalan Neriman Macit ile tanıştıktan sonra yaşadığı semtten daha çok nefret etmeye başlıyor.Yanlış batılılaşma arzusunun doğurduğu olumsuz sonuçları yazarımız yine duru ve yalın anlatımıyla kaleme almış.2.defa okuyuşum,kesinlikle mükemmel bir kitap.
"Oluruna bıraktığımız kadar olmuyor bazı şeyler..."
Serinin ikinci kitabı: Soğuk vefa
Yazarın biraz da derin yaşanmışlıklarını ister istemez yansıttığını düşünüyorum.Cümleler fazlaca içtendi.Baran ve Sahil,birbirlerinin tek sığınağı,tek hakikatidirler.Baran kimi zaman çirkin der kimi zaman çirkinim.Sahil ise onun aksine,hep güzel adam olarak hitap edecektir Baran'a.En zor günlerinde kaybettiği insanların yerini doldurmak için Baran'a daha çok destek olacaktır.İnsanı yaralayan da insan değil miydi zaten?
Onlar da birbirlerinin yaralarını sararak büyüyorlar.
Yolun sonunda çıkmaz bir sokağa bırakıp sana da mı yolun açık olsun dediler?
Öldüğünü kendi gözlerinizle gördüğünüz bir insanın bir süre sonra yaşadığını tehlike geçtikten sonra öğreniyorsunuz.Üstelik başkarakterimiz Sahil,bunu güzel adam dediği Baran'dan öğreniyor.Kitabın içindeki sevinci paylaştığınız kadar düş kırıklarını da omuzlamanız gerecek.
Çünkü oluruna bıraktığımız kadar olmuyor bazı şeyler...
Güzel kitap, öneririm.
"Yaralarımı kendim bantladığım gün büyüdüm."
O kadar akıcı ve hüzünlü bir hikayeydi ki nasıl bittiğini anlamadım.Son bir sene içerisinde okuduğum umut dolu öykü kitaplarından olan "Beni içinden sev"bir an önce okunmalı.Yazarın sade bir üslup takınmasından dolayı cümleleri başta klişe gibi gözüksede ilerledikçe konunun akışıyla bütünleşip anlam kazanıyor.İkiz kardeşlerin annelerinin vefatı üzerine değişen hayatını,üvey annelerine karşı özgüvenli duruşlarını konu alan bu kitap sonrasında beklenmedik sürprizlerle son bulacak.Senelerce babalarının söylemiş olduğu bir yalan ile büyüyen ikiz kardeşler Güçlü Ve Güneş; hikayenin sonunda hiç beklemedikleri bir şekilde kendi gerçeklerine yeniden kavuşacaklar ancak bu defa en yakınlarını ani bir ölümle kaybedeceklerdir."Yaralarımı kendim bantladığım gün büyüdüm "diyor başkarakterimiz Güçlü.Uzun süre hatırımdan çıkmayacak nadir kitaplardan olacak belli ki...
Esen kalın.
Yazarın da dediği gibi "bir veda hep en son anıyla hatırlanır."Siz iyisi mi kitapla kalın:)
Şiir annelik sanatıdır, şairlikse klişe!
40 ŞİİR ve BİR
Birkaç ay önce bitirdiğim ve incelemeyi sonraya bıraktığım,
Şairin bütün mısraları benliği ve samimiyeti ile kaleme almış olduğu ve kendisinin de olgunlaşmak olarak ifade ettiği müthiş bir kitap.Okuyan herkesin dizelerinde kendinden izler bulacağı başarılı bir eser olmakla birlikte okuru kendi iç dünyasıyla yüzleşmeye yönlendiriyor.Şiir dili de gayet başarılı bir şekilde mısralara yansıtılmış.Her şiirin sonunda can alıcı bambaşka bir cümlenin olması da okuduğum "40 Şiir ve Bir" kitabını unutulmaz kılacak çünkü bu kitapla birlikte hatırımdan silinmeyecek harika mısralar biriktirdim.
"Biliyorum bazı uzaklıkların hiç mektup beklemediğini,
Bazı şiirlerde bekleyemiyor yağmurun dinmesini!"
