bir çıkış yolu aramıyorum artık, eski özlemlerimi yitirdim. umut da git gide aşınıyor. 'insan umutsuz da yaşar, ' diyor bir şarkı. eskiden gülerdik, narkoz derdik bu tür şarkılara. şimdi bal gibi dinliyoruz. 'yüzü gülen adam gösterin bana,' diye bağırıyorum, 'yüzü gülen insan. ışıkları yakın,' diyorum, güneş nerde. karamsarlığa yuvarlanıyoruz. kimse o boş gözlerini döndürüp de bakmıyor bana.