An itibariyle 24 ün ilk saatleri içindeyim. Tuhaf bi duygu olmakla birlikte, kendimi hep olmak istediğim kişi gibi hissediyorum. Ne 23 kadar küçük ne 25 kadar büyük.. Gerçi biraz da göreceli bir kavram yaş. 10 gündür kendimi yaşlanıyorum diye söylenirken buluyodum her seferinde ama ondan öncesine gidersek de aynanın karşısına geçip çocuk gibi hissediyorum diye ağladığım günler de çok uzak geçmişe dayanmıyor.. Kısaca; yaştan bağımsız bir şekilde hayatta olduğum, kendimi keşfettiğim ve mutluluk yakalamaya çalıştığım, çalışacağım her an için iyiki varım.. Hayatta olmak eşsiz bir duygu ki bu duygu diğer her şey aksine kaybedince anlaşılacak bir şey değil.. Hayatta olmanın anlık yokluğu, varlığını sürmekte olan her şeyi beraberinde götüren bir şey. Yeni yaş, yeni yıl, yeni başlangıçlar; güzel temennilerde bulunmak ve hayal kurmak, radikal kararlar almak için ideal zamanlar olarak yaşanır, çoğu insanca. Nitekim benim de içimde yeniye başlamanın coşkusu, yol kat etmiş olmanın buruk hüznü var. Dilerim her günüm bir öncekinden daha da mutlu geçer. İdeallerime ve kendime kavuştuğum yarınlar diliyorum kendim için.. Hoşgeldin 24 🍀