Kralın Kafesi; serinin en güzel, en can alıcı, en buz kestiren ve en ihanet dolu kitabıydı. Bu kitabı ilk okuduğumda açıkçası en sonunda neler olduğunu ve Cal'ın yaptığı seçimin neden o olduğunu anlayamamıştım ama şimdi görebiliyorum. Serinin son kitabında Gümüşlerin birbirlerini parçaladıklarını görmek için sabırsızlanıyorum.
Altı ay boyunca "eksik" bir kralın kafesinde yavaş yavaş ölen Mare ve tüm bu olanlardan sonra tacını seçen sürgün prensimiz Cal, gerçekten okuması çok acı vericiydi. Bu kitaba, hayalgücüme ve çizimlerime kattığı her şey için teşekkür ediyorum. Muazzam bir seri. İlk kitabı bu fantastik evrenin tarihi olması niteliğindeyken ikinci kitabı gelişme ve psikoloji üzerineydi. Üçüncü kitap ise tam bir duygu fırtınasıydı. Bir Kızıl'dan şimşeğe, oradan çatlamış bir cam kılıca ve karanlık bir kalbe dönüşen Mare, artık bir fırtına. Ve son kitapta intikamını almasını her şeyden çok diliyorum.
Ve küçük bir not olarak da şunu eklemek istiyorum; bu kitabın gerçekten kötü olduğuna inanıyorsanız dikkatinizi vererek okumamışsınız demektir. İkinciye okunmasını tavsiye ediyorum.
Bir dip not daha; Cameron, tatlım sen tam bir sürtüksün.
