Birinin yanına oturup elini tutmak, kasılmamak, saklanmamak, samimiyetle aynı şeyleri düşündüğünü göstermek, sunulan sevgi hissinden kaçınmamak ve utanmadan, minnetle kabul etmek!'
|Stefan Zweig "Sabırsız yürek"|
Narya ve Annesine
Söze nasıl başlanır, bilmiyorum. 12 yıl geçti üzerimden. Kocaman on iki yıl. İnandırıcılığımı sınayan her insanı geride bırakıp inançla sana koştum. Zaman ömrümden çalarken, en güzel saatlerimi sana mektup yazarak sana şiir yazarak geçirdim. Bu zaman zarfında insanlara baktım, tanıdığım herkesin en az birkaç sevgilisi, elini tutarak vaatler verdiği insanlar oldu. Hepsi de ayrıldılar. Ama sevgili Narya, ben sadece anneni bekledim, sadece annenin elini tutmak istedim. Bu yüzden herkes herkesin peşinden koşarken ben seni ve anneni düşündüm.
Baksana, birbirinin her şeyi olanlar şimdi birbirini nerede görse, tanımıyorlar. Ama biz öyle miyiz ? Hayır, değiliz. Biz hala birlikteyiz. Hala ikinizi de güzel bekliyorum.
Hani dedim ya söze nasıl başlanır diye. Söze umutla başlanır.
O zaman söze şöyle başlıyorum:
" Sevgili Narya ve Annesi, bu eylül sabahında ikinizi de çok özledim."🍁
Narya ve Annesine
Hakkı elinde tutmak koru elinde tutmak gibi.İnsanın hem elini yakıyor hem de ruhunu…
O Çocuk
Bu ses de neyin nesi? Nereden geliyor ki?
Ah! İşte oradan, şu sokaklar ne kadar da dar ve biçimsiz, dön dön doğru yola çıkamıyorsun.
Bir çocuk var orada, neden bu saatte dışarıda oturuyor ki?
Yanına yaklaşayım biraz.
Ne kadar da bana benziyor, tıpkı beş yaşım...
Ama neden ağlıyor ki, kulaklarını elleriyle kapatmış, dizi üstünde hıçkıra
Sevgilim olsun istemiyorum.
Sevdiğim olsun istiyorum.
Hergün 'görmek' değil.
Benim olduğunu bilmek istiyorum.
Elini tutmak değil
Kıyamadan sadece gözlerine bakmak istiyorum.
İki gün değil, ebediyen sürsün istiyorum.
Uğruna ölmek değil.
O'nun için yaşamak istiyorum.🖤🖤🖤🌼