"Bilinç, ete batan bir kıymıktan çok, vücutta bir hançer'dir!"
İnananlar: Ebediyet soytarıları. İman: Zaman dışı bir sahne ihtiyacı... Ama biz inanmayanlar dekorlarımızla ölürüz; cesetlerimize vaat edilen debdebeye aldanamayacak kadar da yorgunuzdur...
Sayfa 126
Konuşanların sırrı yoktur. Ve hepimiz konuşuruz, kendimize ihanet eder, kalbimizi teşhir ederiz; her birimiz dile gelmezliğin celladıyızdır; her birimiz sırları, en başta da kendi sırlarımızı yok etmek için yırtınırız.
Boğucu hakikatler ile kurtarıcı düzenbazlıklardan başka seçeneğimiz yok.
(Vaktiyle bir "benliğim" vardı, artık sadece bir nesneyim... Yalnızlığın bütün uyuşturucularını tıka basa alıyorum; dünyanın uyuşturucuları bana benliğimi unutturamayacak kadar hafiftiler. İçimdeki peygamberi öldürmüş olduğuma göre, nasıl olur da insanlar arasında hâlâ bir yerim olabilir ki?)
Sayfa 13Kitabı okuyor
Bilinç ete batmış bir kıymıktan çok, saplanmış bir hançerdir.
Sayfa 49 - metisKitabı okuyor
Günler arasında, kaldırımsız bir dünyada bir orospu gibi sürtüyorum.
Belirgin bir dertten mustarip olan kişinin şikayet etmeye hakkı yoktur: Onun bir meşgalesi vardır
Sayfa 21Kitabı okuyor
Bana şu dünyada iyi başlayıp
kötü bitmeyen tek bir şey gösterin.
Saatler boyunca başka saatleri bekleriz.
Eğer düşüncede öldürdüklerimiz hakikaten yok olsalardı , yeryüzünde kimse kalmazdı.
Canı sıkılmak, zaman çiğnemektir.
Zaman bana haram. Ayak uyduramadığımdan, ya sarılıyor, ya da seyredalıyorum, ama hiç oralı değilim: benim muhitim değil. Beyhude yere de herkesten biraz zaman umuyorum!