Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.29
Mehmet Emin Akın
Mehmet Emin Akın
@eminakin
Zamana güven, her şey unutulur.
Hemşire
Atatürk Üniversitesi
Münih
10 Ocak 2000
284 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabahattin Ali ile aramı düzelten kitap. (Spoiler içerebilir)
İncelemeye başlarken Sabahattin Ali eserleri hakkında genel bir kaç cümle yazmak isterim:
Sabahattin Ali'yi okurken bazen betimlemeler içinde boğulur gibi olurum. "İçimizdeki Şeytan" buna vereceğim en güzel örnek olur benim açımdan. Sırça Köşk eserinde ise hikayelerin çok ani ve keskin şekilde bitmesi o hazzı tam olarak almamı engellemişti. Değirmende ise buna benzer örnekler olsa da çok zevk aldığımı, Sabahattin Ali'nin en akıcı eseri olduğunu söyleyebilirim.
Sabahattin Ali; anadolu İnsanı ve dönemin şartlarını, devlet işlerinin işleyiş şeklini, yoksulluğu, aşkı çok güzel işlemiş hikâyelerinde. "Değirmen" adlı hikayede gerçek bir aşkın fedakârlık gerektirdiğini, "Kırlangıçlar" hikayesinde bazı duyguları gizlemenin büyük ve geri dönüşü olmayacak kayıplara yol açacağını, "Kanal"da mecburiyet ve çaresizliğin insana neler yaptırdığını, "Komikişehir"de ise bozuk bir düzenin halkı korumak yerine nasıl zarar verdiğini görebilmek mümkün. En azından ben hikayelerden bu gibi sonuçlar çıkardım.
Değirmeni okuduktan sonra şunu çok net bir şekilde anladım:
Sabahattin Ali sadece bir yazar, şair vs. değil, Anadolu ve Anadolu insanının ta kendisidir.
"Değirmen"; akıcı, betimlemelere boğmayan ve ders çıkarılabilecek çok güzel bir eser. Herkesin okumasını tavsiye ederim.
Keyifli okumalar...
Spoiler içerebilir.
Yakın zamanda Elveda Gülsarı'yı okumuş ve bugüne kadar Cengiz Aytmatov'u neden erteledim diye kendime kızmıştım. Anlaşılır, açık ve sürükleyici bir anlatımın içinde sayfaların nasıl ilerlediğini, zamanın nasıl akıp gittiğini anlayamadım. Okuduğum bir kaç yorucu kitaptan sonra "Toprak Ana" adeta ruhumu dinlendirdi, duygularımı açığa çıkardı. Öyle zannediyorum ki; ruhumu dinlendirmek için bundan sonra sık sık Cengiz Aytmatov'u elime alacağım.
Kitabın konusundan kısa da olsa bahsetmek istiyorum. Toprak Ana; sorumlusu olmadığımız savaşların bizlerden neleri götürdüğünü, sevdiklerimizi bizden nasıl koparıp aldığını ve gidenlerin ardından, hayatın kalanlar için ne kadar zor olduğunu o kadar güzel hissettirdi ki, Aliman için sürekli gözlerim doldu. Bazen geniş düzlüklerde mazot ve emek kokulu ekmek yerken buldum kendimi, bazen ailesine son mektubunu yazan bir asker olarak, bazen de çektiği tüm acılara rağmen hayata tutunmuş ama kimsesiz kalmış biri olarak. Yaşanan onca kayba ve acıya rağmen Tolgonay Ananın Aliman'ın yanında olup, onu desteklemeye çalışması ve sevgisini bir an bile eksik etmemesi de beni oldukça etkiledi.
Kitap bittikten sonra bir süre toprağı ve sonu olmayan gökyüzünü izledim ve kendi kendime şöyle düşündüm: "Belki de insanoğlu toprağa en büyük ihaneti onun üstünde savaşarak yaptı."
Spoiler içerebilir.
Cengiz Aytmatov'dan okuduğum ilk kitap oldu Elveda Gülsarı.
Çok değil, bundan dört sene öncesine kadar bir atım vardı, biraz delidolu, biraz sinirli, biraz komik bir arkadaştı. Arkadaştı diyorum çünkü kimseye anlatamadığım kırgınlıklarımı, üzüntülerimi anlatırdım. Dinliyordu hatta belki bir şeyler söylemek de istiyordu. Gülsarı gibi hızlı bir at değildi belki ama köyün en iyilerinden biriydi. Siyah kırmızı bacakları, gövdesinde beyaz çizgileri, simsiyah saçları ile uzaktan bakılınca bile kendini hemen belli ederdi. Yine Gülsarı gibi eğitmesi de kolay olmadı, çok yordu herkesi. Onca güzel anılardan sonra bir akşam yeni sahibi onu bir kamyonete bindirip götürdü, bir daha da göremedim ilk göz ağrımı.
Bu kitapta ben aslında kendimi buldum, atımı buldum. Yıllar sonra onu gördüm. Tanabay yol boyunca Gülsarı ile olan anılarını düşündü, ben de atımla olan anılarımı. Anlatacak bir çok şeyim var ama bunları anlatacak atım artık yok, ne üzücü...
Aytmatov'un diğer bir kaç eserine oranla çok bilinmese de okunduğu zaman güzel hatıralar bırakacağına eminim. Okuyacak olanlara ise şimdiden keyifli okumalar...
