Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

emine

emine
@emineeylmz_
slovakyalı salyangoz ben yine yangındayım.
Sabitlenmiş gönderi
"görüyorsun ya, çok şeyi istiyorum. hatta her şeyi istiyorum, belki de her sonsuz düşüşteki karanlığı ve her yükselişteki ışıl ışıl oyunu."
Reklam
Bana öyle geliyordu ki, ben şimdiye kadar kendimi tanımamıştım. Şimdiye kadar tanıdığım haliyle dünya, değerini yitiriyor, geçersizleşiyordu; gecenindi söz; dünyanın yerine gecenin karanlığı hüküm sürüyordu (bana öğretmemişlerdi geceye bakmayı, geceyi sevmeyi).
Benim içimdeki öyle bir dünya idi ki, ondaki bilinmezlikleri bir bir anlamaya kendimi adeta mecbur hissediyordum.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Acaba bir baştan bir başa hayat, gülünç bir kıssa, inanılmaz ve ahmakça bir mesaj değil midir? Acaba ben kendi masalımı yazmıyor muyum? Fakat masal, her anlatanın, miras aldığı ruh durumunun sınırları içinde, tasarlayıp da eremediği dilekler için bir çözü, bir kaçış yolu ancak.
... ömrüm bir oduna benziyor, ocaktan düşen bir oduna: Öteki odunların ateşinde kavrulmuş, kömürleşmiş, ama ne yanmış, ne olduğu gibi kalmış bir oduna benziyor.
Reklam
Hayat bana tek ve değişmez bir mevsim oldu hep. Bu hayat bir soğuk bölgede ve sonsuz bir karanlıkta geçti adeta, öyle ki bağrımda hep aynı alev vardı ve o beni bir mum gibi eritti.
Birbirine ters düşen öyle çok şey gördüm, birbiriyle çelişen öyle çok şey duydum ki! O görmeler yüzünden gözlerim, eşyanın yüzeyinde, ruhu özü örten o ince ve sert kabukta aşındı. Artık hiçbir şeye inanmıyorum.
Nerdeyim, bilmiyorum. Başımın üstündeki bu gök, üzerinde oturduğum şu bir karış toprak Nişabur'a mı, Belh'e mi, Benares'e mi ait, bilmiyorum. Dayandığım, güvendiğim hiçbir şey yok.
Fakat ben yalnız gölgemle konuşabilirim. Beni konuşmaya o zorladı, yalnız o anlar, kavrar şüphesiz...
Yazıyorsam, yazmak ihtiyacı beni zorluyor da ondan. Mecburum, düşüncelerimi hayali bir varlığa, gölgeme bildirmek baskısını çok, pek çok hissediyorum.
Reklam
Bütün hayatımı bir salkım üzüm gibi avucumda sıkmak istiyorum, suyunu, hayır şarabını damla damla, gölgemin kurumuş boğazına akıtmak istiyorum, kutsal su gibi.
Kendimi bütün ruhumla unutmanın uykusuna bırakmak istiyordum.
Yağmur, karanlık düşüncelerimi yıkamıştı sanki.
Nasıl unutabilirdim? Gözlerim açık, kapalı; uykuda, uyanık; karşımdaydı o.
İki sevdalı hep aynı hisse kapılmazlar mı, birbirlerine önceden rastladıkları, aralarında esrarlı bağlar olduğu duygusuna kapılmazlar mı?
Fakat ben gölgem için yazıyorum, gaz lambasının duvara yansıttığı gölgem için. Kendimi ona tanıtmalıyım.
585 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.