Emre Nar
@emrenar
Öğrenci
ALKÜ
Gaziantep - Alanya
Gaziantep, 6 Ekim
54 kütüphaneci puanı
138 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Yalnızlık dünyayı doldurmuş. Sevmek, bir insanı sevmekle başlar her şey. Burada her şey bir insanı sevmekle bitiyor.
Sayfa 25 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Halbuki çocuğun realitesi bizimkinden farklıdır ve çocuğun en çok ihtiyaç duyduğu şey kendi realitesi içinden değerlendirilmektir.
Sayfa 48Kitabı okuyor
Çocuğu herhangi bir şeyle tehdit etmekle onu gerçekten yapmak arasında büyük fark yoktur. Çocuklar, sadece tehditten ibaret tehditlerinizin sadece tehditten ibaret olduğunu anlayamazlar, onlardan gerçek ihtimaller olarak etkilenirler.
Sayfa 45Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Çocukken, sevgi ve kabule ihtiyacımız vardı, çünkü bunlar olmadığı sürece yaşayamayacağımızı "hayatta kalma içgüdümüz"le biliyorduk. Eğer o dönemde ihtiyacımız olan koşulsuz sevgi ve kabulü görebilseydik, şimdi başkalarının onay ve sevgisine ihtiyacımız varmış gibi hissetmezdik.
Sayfa 35Kitabı okuyor
Kendimizi değerli görmediğimiz sürece bir başkasıyla ilişkimiz de sağlıklı koşullar altında ilerleyemez. Muhatabımız kendisini değerli görmediğinde de bu bize ciddi bir sorun olarak yansıyacaktı; kendisiyle barışık olmayan kişiyi, ne yaparsanız yapın memnun edemezsiniz.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Çocuk herhangi bir fedakarlık yapmak istediğinde bunu kendi rızasıyla yapmalıdır; başka türlü bir zorlama, bize fedakâr değil, otorite karşısında korkak, içten pazarlıklı ve düzenbaz bireyler olarak dönecektir.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Bir çocuğun mutlu bir yetişkine evrilebilmesi için anne babalar olarak yapabileceğimiz tek bir şey ama tek bir şey vardır: Çocuğun kendisini değerli hissetmesini sağlamak.
Sayfa 30Kitabı okuyor
Çocuğunuzun saygıyı öğrenmesini istiyorsanız ona "Saygılı ol," "Büyüklerini say!" diye öğütlemek yerine saygı gösterin. Kendisi saygı görmeyen bir çocuk, bir başkasına saygı göstermeyi nasıl öğrenebilir? Bizim çocuğa hiyerarşik bir ilişki dahilinde öğrettiğimiz şey, saygı değil, olsa olsa itaat olabilir. "Büyüğe saygı" klişesi adı altında ona kendisini aşağıda, yani "alt" hissettirdiğimiz ve "üstüne itaat etmesini öğrettiğimiz çocuk, tabii ki hayvanlara eziyet edecek, sınavda hile, oyunda mızıkçılık yapacak, yalan söyleyecek ve sonra kendisini "üst" hissedeceği bir paye bulur bulmaz altını ezecektir. Aynı, bu çocuğun anne/baba olunca kendi çocuğuna yaptığı gibi.
Sayfa 27Kitabı okuyor
Halbuki, ister çocuk ister yetişkin olsunlar, insanların mutsuz olma hakkı vardır ve bu hakka saygı gösterilmesi gerekir. Mutsuz olan kişi çocuğumuzsa eğer, mutsuzluğuna yahut başka olumsuz hislerine saygı duymak bir yana, çocuğumuzu tanımamız ve neden mutsuz olduğunu anlamamız elzemdir. Bir anne-babanın en büyük suçu, çocuğunu tanımamak, anlamamaktır.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Halbuki kendisi üzgün olmayan hiçbir çocuk anne-babasını, öğretmenini, bizim bakışımızla söylersek "bir büyüğünü" üzmez. "Anneni üzüyorsun," dediğimiz her durum için, çocuğun neden üzgün olduğuna bakmalı. Çocuğun hislerini hiçe saymayı o kadar kanıksamışız haldeyiz ki. Çocuk da hisleriyle bağ kuramadan, gerçek hislerinin ne olduğunu bile bilemeden, onları bastırmayı ve yok saymayı öğrenerek büyüyor.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Hatta çocuğun temel sorunu, acı çektiğini bilmediği gibi neyin ona acı verdiğini yahut vereceğini de bilmemesinden kaynaklanır. Çünkü çocuk kendisine yapılan muameleyi "normal" olarak algılar, kabul eder ve norm olarak zihnine yerleştirir. Çocuk sorunun ne olduğunu anlamaya, tanımlayabilmeye başladığındaysa artık yetişkindir.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
112 syf.
·
Puan vermedi
·
91 günde okudu
Bir kitabı okumaya başladı
