Erkekler ağlamaz derler ama bu eserin ağlatamayacağı erkek yoktur.Daha dramatik bir eser okumamıştım.Yaşamak kitabını yaşadığımız hayatla karşılaştırırsak farkedeceğimiz en önemli şey ne kadar az şükrettiğimiz olacaktır.Bu kadar nimetin içinde yaşadığımız tatminsizlikler için utandım.Bütün insanlık adına utandım.
Bazen öğrenmenin tek yolu yaşamaktır.Kitabın ana kahramanı Fugui, hayatın anlamını çok ağır bir yaşam hikayesiyle öğreniyor.Mahcubiyet ve pişmanlık duygusu bu karakter üzerinde o kadar güzel tecelli ediyorki en katı kalbin bile pamuktan farksız olabileceğini, bize şer görünen mukadderatın ruhumuzu yüceltmek için bir fırsata dönüşebileceğini, sabır ve tevekkülün en yaşanılmaz hayatı bile yaşanılır hale getirebileceğini gözler önüne seriyor.
Maddenin bittiği yerde mana başlar derler.Biz maddenin içinde boğuldukça manayı kaybettik.Eserde geçen Xu ailesi belki acının tarifi edilemez boyutlarını yaşadı ama onların sevgisi hakiki sevgiydi.Bu öyle bir sevgiydi ki ölümü bile sabırla, korkusuzca bekletti.Onlar için hayat ölümün yok edemeceği bir anlama sahipti.Peki ya biz böyle bir hayatın neresindeyiz? Bu eser sizin için hakikate açılan bir pencere olabilir.Bütün okuyuculara içtenlikle tavsiye ediyorum. 
Yaşamak 
Yu Hua
