"Ben" bana yük olmamalıydı. Gel gör ki ne kadar kaçarsam kaçayım "ben”i hep yanımda buluyordum. Kurtulmalıydım kendimden. Mesela, onu tanımadığım bir kapıya bırakıp kaçmalıydım. Orta yaşlı çocuksuz bir kadın tarafından bulunup evlat edinilmeliydi. Tabii ki öz çocuğu gibi büyüteceği, üveyliğinden hiç bahsetmeyeceği "benliğime” isim vermeliydi.