evrenin soluğu
@evreninsolugu
"Çünkü içime çektiğim her nefes, evrenin soluğu."
204 okur puanı
Ağustos 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Kar yağan günleri seviyorum. Özellikle de yerde zaten kar varsa ve dışarı çıkıp çimlerin altmış santim ya da bir metre kadar üzerinde yürürken bulutlardan bir cennette olduğunuzu hayal edebiliyorsanız."
Sayfa 60Kitabı okudu
"Uyuyamadım, ağrılarım arttı, fakat ruhî azabına nisbetle çok asil, sade ve saf olan et ıstırabımı o gece sevdim."
Sayfa 74 - ÖtükenKitabı okudu
"Beni susturan şey nefretimdi. En basit içtimaî dâvaları anlamayacak kadar yabancı tesirler altında şahsiyetlerini kaybeden bu insanlarla münakaşaya mecbur olmanın küçüklüğünden muzdariptim."
Sayfa 73 - ÖtükenKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Felâketimizi başka biriyle taksim etmek saadettir, fakat annelerle değil, annelerle değil. Annelere anlatılan kederler taksim değil, zarbedilmiş olur: Çocuklarının felâketini iki kat şiddetle hisseden anneler, bu ıstıraplarını çocuklarına fazlasıyla iade ederler; böylece keder anadan çocuğa ve çocuktan anaya her intikal edişinde büyüdükçe büyür."
Sayfa 14Kitabı okudu
"Eski hikayelerde savaş, elinde kılıçla bir savaş alanına girmekti. Mağlup edilmesi gereken bir yaratık vardı. Peki ya şimdi? Artık ordulara emirler veren bir general bile yok. Artık pilotsuz uçaklar, nükleer hammaddeler, hava saldırıları var. Adamın biri bir düğmeye basıp bir köyü tamamen haritadan silebilir."
Sayfa 257 - Pegasus, JasonKitabı okudu
"Aşk çok sevmektir ve söyleyin bana, çok su verilen çiçekler solmaz mı?"
Sayfa 29 - OlimposKitabı okudu
"Siz diz çöktüğünüz için onlar büyük görünüyor, ayağa kalkın!"
Sayfa 144 - OlimposKitabı okudu
"... Bizler hayatlarımızı saklanarak, bize şans verildiği takdirde neleri başarabileceğimizi merak ederek geçiremekteyiz. O şansları kendimiz elde etmek zorundayız."
Sayfa 68Kitabı okudu
"Size neler borçlu olduğumu biliyorum anacığım. Sizinle tanıştıktan sonra kendimi daha iyi tanıdım, sizi sevmeye başladım. Sizden önce ben yapayalnızdım, dünyada yaşamıyor, uyuyor gibiydim.
Onlar, düşmanların; suratım da bile bir uyumsuzluk buluyor, beni küçümsüyorlardı. Sonunda ben de kendimi aşağılık görmeye başladım. Aptal olduğunu söylediler, aptallığıma inandım. Fakat sizin gelişinizle karanlık hayatım, ruhum, kalbim aydınlığa boğuldu. Ruh huzuruna kavuşarak, başkalarından aşağı olmadığımı anladım. Göze çarpan bir halim, kibar tavırlarım, kısacası cilam yoksa da yine de ben bir insanım; kalben, fikren insanım."
Sayfa 140 - AtlantisKitabı okudu
