Eylül (@eylul_t) Kitap Yorumları ve İncelemeleri

Aslında tüm kitaplar, son sayfasında başlar. Bazılarını çok uzun süre okumaya devam edersiniz, bazılarını ise hiç bitiremezsiniz. Hayatın Kaynağı benim bir süre daha okumaya devam edeceğim bir kitap olacak. Ne kadar sürecek, bilemiyorum. Kitabın bizi düşünsel sürece davet etmesinin en büyük sebebi, merkezinde iki felsefenin savaşının olması. Objektivizm ve kolektivizm savaşı. Belki de kolektivizmin objektivizmle savaşma çabası. Ve bu fikirlerin temsilcileri. Öyle bir karakter çizmiş ki yazar, objektivizmi objektivizmden daha iyi anlatıyor. Howard Roark. Fikirlerine, inandıklarına, sevdiklerine bu denli sıkı sarılabilir mi bir insan? Howard Roark gerçekten olabilecek bir karakter mi? Ya da aslında hepimizin eylemlerinin gerisinde bir Howard Roark mı yatıyor? Kolektivist görünümlü objektivistler miyiz? Kavramlara yüklediğimiz anlamlar ne kadar doğru? “Eğer benim fikrimi istersen Peter, sen hatayı şimdiden yaptın,” dedi. “Bana sormakla. Herhangi bir kimseye sormakla. İşinle ilgili konuları asla başkasına sormayacaksın. Ne istediğini kendin bilmiyor musun? Nasıl dayanabiliyorsun bilmemeye?” “Gail, eğer şu tekne batıyor olsaydı, seni kurtarmak için kendi hayatımı verirdim. Herhangi bir görev duygusu yüzünden değil. Yalnızca seni sevdiğim için. Kendi nedenlerimden ve kendi standartlarımdan ötürü. Senin için ölebilirim. Ama senin için yaşayamam ve yaşamam da.” “Her şeye ihanet edilebilir, herkes bağışlanabilir. Ama kendi büyüklüklerinin cesaretine sahip olmayanlar bağışlanamaz.”

Hayatın KaynağıAyn Rand · Plato Film Yayınları · 20132,778 okunma