Yalnız kalmak, karanlık, soğuk ve derin bir denize atılmak gibidir. Karanlıktan korkarsın, soğuktan korkarsın, derinlikten korkarsın... Kaçmak için çırpınırsın. Karanlık koyulaşır, soğukluk ve derinlik artar... Ben nice çırpınmadan sonra,bu denizin hayatın kendisi olduğunu anladım. Ruhumun karanlıklarına, soğukluklarına ve derinliklerine yüzdüm. Ondan sonra hiç yalnız kalmadım.
Sayfa 160