Yeniden baktım dünyanın son sözlerine
İşittim bir martının son çığlıklarını
Silip atamadım aklımdan yazdıklarımı
Boşaltamadım denizlerine bu şehrin
Sardığım bütün yaraların sızısı kalıyordu
Kıyısında oturup içtiğim limanlarda
Kaçıp gitsen de sürüklüyordu seni peşinden.
Acı ne çok acı
Yüksekten atladığım boşlukları izlemek
Bildiğim herşeyi unuttum zamanla
Yaşım yaşını aldı geriye kalan şiirlerde
Hangi şair son sözünü söyleyerek öldü
Biriken koca bir boşluğum dünya da
Sırtından yükünü alamamış bir işçinin
Soğuktan uyuşan ellerimle yazıyorum
Kalemi tükenen bir şairin sessizce ölümünden
Yeniden dinledim dünyanın son sözlerini
🪶Fatih Çavdaroğlu