Hobbs çevresinde gördüğü delilikten korkuyordu, çünkü kendi içinde olan bir şeyin uzantısıydı bu delilik. İnsanların gerçekte olduklarından daha da deli ve tuhaf olmalarını istiyordu, o zaman kendisini, kendi eğilimlerini, dağınık düşüncelerini ve gerçekleşmemiş özlemlerini hastaların tam olarak gelişip patlak vermiş deliliğinden ayıran sınırı görebilirdi çünkü.