Kitap yazarın hislerini anlattığı yazılar ve çok az miktarda da şiirden oluşuyor.
İsmini de içerisindeki bir şiirden almış.
Bazı alıntılarını okuduğumda bir çocuk kadar masum hislerle sevgisini anlatan bir adam olarak düşündüm Cezmi Ersöz'ü.
Ne kadar yanıldığımı anlatamam. Bırakın çocuk gibi masum hislerle sevmeyi,ortada gerçek bir sevgi olduğunu bile düşünmüyorum. Ortada olan tek bir şey vardı. Takıntı. Ve yazarda bunun tamamen farkında.
Hep kendi eksikleri onlarda olan kadınlar, kendisini sevmeyecek ve onu incitecek olan kadınları seçiyor. Ve sevmek bir kişinin her şeyini sevmektir, diyerek kendini tamamen sevdiklerine adıyor. Mecazen değil, tamamen.
Bu beni rahatsız etmeye başladığında bırakmayı düşündüm. Ama ilerledikçe önyargılarıma lanet okudum.
Sevdiği kadına 'Biliyorum, sen benim için, hiçbir zaman ulaşamayacağım annemin hayaletisin.' diyor... Yazarın belkide bir çocuk kadar masum hisleri yok.
Ama koca bedeninin içindeki çocuk hiç büyümemiş birisi var ortada.
Sevdiği birisi tarafından sevilmeye muhtaç olan bir insanın yaraları dolu kitap.
Cezmi Ersöz kesinlikle kalemi güçlü bir yazar.
Kitap aşk temalı gibi gözüksede asıl tema sevgisizlik. Hayatında problem yaşamış insanların daha çok zevk alacağı bir kitap, öneririm.
