“Duyarlılığı gereksiz yere artırılmış bir fotoğraf camıyım ben. Bütün ayrıntılar, dışımdaki şeylere kıyasla ölçüsüzce kazınıyor üzerime. Cam sadece kendimle uğraştırıyor beni. Apaçık görülüyor ki, dış dünya benim için saf duygudan ibaret. Asla unutmuyorum hissettiğimi.”
Üzüldüm mü ,yoooo
Pencere önü çiçeği gibiydim.
Her gelen baktı.
Fotoğraf çekti
Ve gitti...
Alıntı değil 🙂🪴
Keşke böyle bir fotoğraf...
Geçtiğimiz yollarda yerleşim yeri adına hiçbir şey yok. Tek tük bedevi Arap çadırlarından başka bir şey görmüyoruz. Kaçak tarzında Mısır gibi yabancı memlekette hareket ettiğimizden yerleşim yerlerinden daima uzak bulunmaya mecburduk. Geceleri çadırda yatıyoruz, yemeğimizi kendimiz pişiriyoruz. Mustafa Kemal'in fasulye ayıklamasını görmelisin. Aşçıbaşımız Fuat'tır.
•Mehmet Nuri
Sayfa 29 - Alaca Yayınları / 4.Basım: Nisan 2022 / Yayına Hazırlayan: Doğu PolatKitabı okuyor
İşte budur hayat!
youtu.be/w9nbR7NuXvw?si=...
Her Şey Sende Gizli
Yerin seni çektiği kadar ağırsın
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr
Telegramda bir kitap kanalında yöneticiydim. Kendi profilimde de yandan çekilmiş yüzümün görünmediği bir fotoğraf vardı. Kaç kişinin çok güzelsin çenen ne kadar güzel diye mesaj attığını hatırlamıyorum. Ciddi ciddi görmediğiniz birine nasıl yürüyorsunuz anlamıyorum 😂😂 nasıl bir yokluksa artık 😒
Tek bir gerçekliğin karşısında hepimiz sıkışmıştık ve gülümsemeyen suratlarla bir fotoğraf karesinin içine girdiğimiz, insanların her şeyini kaybettiği, hastalandığı ya da öldürüldüğü bir tarihti.
Kafka yayıneviKitabı okudu
İnsanların öykülerini dinliyorum. Dün birbirini sevenler, bugün birbirini boğazlıyor. Dün mutlu olanlar bugün mutsuzluktan yakınıyor. Dün sevgili olanlar bugün birbirinden nefret ediyor. Her şey zeval buluyor. Kimse sonsuzluk ülkesinin padişahı değil. Belleğimizde ufak tatlar kalıyor. Bir gülümseyiş, birkaç dize, birkaç an, birkaç fotoğraf.
“Algı yetisi asla bir fotoğraf makinesine benzetilemez; algılar her zaman kişinin kendine özgülüğünden bir şeyler içerir.” Alfred Adler
Canım Öğretmenime,
Nereden başlasam bilemiyorum. Ansızın geldi bize veda edişinin haberi... Arkadaşım bana yine başka bir öğretmenimin paylaştığı hikayeyi attı. Şöyle yazıyordu: "Canım arkadaşım, can dostum boşanma aşamasındaki eşi tarafından katledildi!" Kanım dondu. Sonra arkadaşıma "O fotoğraftaki Saadet hoca değil mi?" dedim. Arkadaşım
İyi geceler kaybedenler kulübü
Aylar seneler sonra galerinde bulduğun bir fotoğraf seni kırk yerinden bıçaklayabilirmiş.
Artık kimin olduğu anlaşılmayan bir fotoğraf.
Sayfa 16Kitabı okudu
"Hayatımızda olmayan insanları var etmeyi çalışmak bize zarar verir, insanlar gider anılar kalır. Bazen bir kolye bazense bir fotoğraf, canımızı acıtan şeylerle vedalaşmamız gerekir, çünkü bazen vedalaşmaya kıyamadıklarımız sarılamayacak kadar uzakta olabilirler."