furkan
@furkanhacioglu
deyyus ex machina
Öğrenci
ant
Artvin
5 okur puanı
Ekim 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
her kişi kendi görünümünü arıyor. kendi varoluşunu ileri sürmek artık olanaklı olmadığından, ne var olmayı ne de bakılıyor olmayı dert etmeksizin boy göstermekten başka birşey kalmıyor geriye. varım, burdayım değil;görülüyorum,bir imajım;bak bana,bak! narsisizm bile değil bu; sığ bir dışadönüklük, herkesin kendi görünüşünün menajeri haline geldiği bir tür reklamcı saflığı.
yoksunluk hiçbir zaman feci değildir, öldürücü olan doygunluktur: doygunluk, aynı zamanda bir tetanos durumu ve durgunluk durumu yaratır.
tüm sistem toptan teröristtir. çünkü halkın terörü, şiddet ya da kaza terörü değil, belirsizlik ve caydırma terörüdür. vaktiyle bir soygun simülasyonu yapmış olan bir grup, gerçek silahlı soygun yapandan daha ağır bir cezaya çarptırılmıştı: gerçeklik ilkesinin ihlali gerçek saldırıdan daha ciddi bir saldırıdır.
Okur Takip Önerileri
tüm bu tekniklerin gerçek dünyanın aktif bir parçası olup olmadığı son derece kuşkuludur. tekniğin ve bilimin amacı bize her tür hakikatle gerçeklik ilkesinin ötesinde ki, mutlak olarak gerçekdışı bir dünyayla yüzyüze getirmektir daha çok. çağdaş devrim, belirsizliğin devrimidir.
bölünerek çoğalma karşısında bölünme yok oluyor. oysa öteki her zaman bir diğerini barındırabilirken aynı, kendinden başkasını asla barındırmaz. güncel ideal-klonumuz bu: ötekinden artırılmış bölünmeden artırılmış ve kendinin metastazına, katıksız yinelemeye mahkum özne.
bu artık öteki cehennemi değil, kendi cehennemi.
yabancılaşmaya son verme ütopyası da bitti. özne, dünyanın bütünselleşmesi perspektifi içinde, kendini olduğu gibi yadsımayı başaramadı. öznenin belirli bir olumsuzlanması yok artık, bundan böyle öznenin ve ötekinin konumunda bir belirsizlik var yalnızca belirsizlik içinde özne artık ne biri ne diğeridir bundan böyle yalnızca aynıdır.
ekonomi politiğin sonunu marx’la birlikte, sermayenin kaçınılmaz krizi mantığı uyarınca, Sınıfların yok olması ve toplumsal şeffaflığıyla birlikte hayal ettik. ardından ekonomi politiğini sonunu ekonominin postulatlarının Ve bu vesileyle, marksist eleştirilerin inkârın da düşledik: belirleyicilik bu kez ne ekonomiye ne politikaya verildi; kendi simülakrları ve üst bir mantık tarafından yenilgiye uğratılmış gölge-olay olarak ekonomi basitçe ortadan kalktı
medusa öyle bir kökten ötekiliği temsil eder ki ona bakan ölür.
karşı çıkılamaz olayım diye direttikçe hakikat bile inanırlığını yitirir; bilim dayanaksız kalır.
