Evet, çok parlak biri değildi. Fakat bir şeylerin yanlış gittiğini biliyordu. İnsanlar açlıktan ölürken yiyeceklerin dökülmesine ve çürümeye terk edilmesine bir türlü akıl erdiremezdi.
Mal sahibi, işçilerin kasabaya gidip manavdan alışveriş yapamayacak kadar yorgun olduğunu bildiğinden bir kutu fasulye konservesine üç sent fazla fiyat koyuyor.
Evde durmadan bir şeylerle mücadele ederdik, çoğunlukla da açlıkla. Peder patronla kavga halindeydi. Bense okulda kavga ederdim. Fakat her seferinde kaybettik. Bu hep böyle olduğundan giderek kaybetmenin kader olduğu fikri kafamıza yerleşmişti.