lara van dort
@ghostakovich
rare as the glimmer of a comet in the sky
44 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Herkes gibi akıntıya bırakırsak kendimizi,
Sonunda döne döne içine alacak anafor bekliyor bizi.
Işık yaşamın ilk aşkı ise, aşk da yüreğin ışığı değil midir?
Okur Takip Önerileri
Ahlaki yaraların gizlenseler de asla kapanmamak gibi bir özellikleri vardır; dokunulduklarinda ağrımaya, kanamaya hazırlardir; yürekte canlı ve açık beklerler.
Sayfa 402
Zaten en yozlaşmış kişilikler kötülüğü ancak bir çıkara dayanıyorsa kabullenirler; gereksiz ve nedensiz bir kötülük bir anormallik gibi tiksinti vericidir.
Sayfa 254
Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı vücudumuzda kalan son gücün çığlığıdır. Ağlayamadigimiz zamanlar, bizde o gücün de yok olduğu zamanlardır ki, onun yerine geçen etkili sessizlik, en şiddetli acının yarattığı gözyaşlarından daha yakıcidir.
Ama tutku, hele kıskançlık, tutkuların en güçlüsü değil midir?
Siz de kabul edin ki, kıskançlık affedilmez bir tutku, hatta belaların büyüğüdür.
Tanrım! Ne uzun andı o! Bir insan hayatı için de olsa, az mıydı?
