Gizem Vuran
@gizemvuran
158 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bir kitap okudu
296 syf.
9/10 puan verdi
Bir kitabı okumaya başladı
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
832 syf.
8/10 puan verdi
·
92 günde okudu
Bir hayatım daha olsa, korkmadan dokunmak için yaşardım onu. Bir keklik beslerdim ellerimle, varsın uçsun sonunda. Bir çiçek büyütürdüm, varsın solsun sonunda. Bir omuz ısıtırdım, varsın gitsin sonunda. Dokunurdum. Ben eriyene dek, o eriyene dek, biz hiçleşip karışıncaya dek bu derin boşluğa, dokunurdum. Ama yok bir hayatım daha. Bir hayat daha yok.
Yok.
Sayfa 314Kitabı okudu
Ona, "Gitme" dememe şaşırdım ama. Hoş, düşününce, "Git" dediğim zamanlarda bile, aslında hep yanımda kalmasına izin verdiğimi, kendi lisanımda onu defalarca kapıdan çevirdiğimi fark ettim. Yoksa olacak iş miydi bunca yolu beraber tepmemiz? Ben istemesem gelebilir miydi? Herkesin kendine göre bir "Gitme" deyişi ve gene herkesin kendine göre bir gitmeyişi vardı. İkimiz de meşrebimizce yapmıştık üstümüze düşeni. Ben, "Git" derken bile, "Gitme" demeyi becermiştim, o da en nihayet giderken bile aslında kalabilmeyi.
Sayfa 285Kitabı okudu
Ama biz insanlar, birbirimize sandığımızdan fazla benziyorduk galiba. Genellikle görünmeye çalıştığımızdan daha mutsuz oluyor, çabucak bozulan birer küçük makine gibi ha bire hata veriyor, azıcık toparlandıktan sonra da savruluşlarımızın adına insanlık hali diyorduk.
Sayfa 284Kitabı okudu
İnsanın hatırlamak istediği bir şeyi hatırlayamaması kadar tedirgin edici pek az şey vardı yine de. Hatırlamak bir yanıyla hatırayı yeniden kurmaktı çünkü. Korkular, utançlar yahut arzular eşliğinde baştan yazmak. Bir haliyle uydurmak.
Sayfa 184Kitabı okudu
Birine susmasını söylediğinizde sesine, gitmesini söylediğinizde kendine hasret kalabiliyordunuz.
Sayfa 203Kitabı okudu
"Sen hiç beni sev dediği için sevilmiş birini tanıdın mı?"
Sayfa 231Kitabı okudu
Kalbim hiç kimseye çarpmadı diyemem. Çarpmak, kanadı yolunmuş kuşlar gibi her şeye rağmen çırpınmak istediği oldu. Biri beni sevsin, sarsın, öyle sıkı sarsın ki hem de, kırılan parçaları kırıldıkları yerden kaynatsın diye heveslendiği de. Fakat bu muradı ve muradın boynu bükük kalacağını hissedince, tutup kuşun boynunu ellerimle kopardım. Paramparça olup oramı buramı kesecek ümitlerle zehirlenmektense, bütün güzel ihtimalleri ölü doğurmakta karar kıldım.
Sayfa 110Kitabı okudu
O yaşlarda utangaçtım, kırılgandım. Deneme yanılma dönemi başlamamıştı henüz hayatımın. Kırılmaktan korkmamanın bir yolunun da, kendi kendini bin parçaya ayırmak olduğunu keşfetmemiştim daha.
Sayfa 104Kitabı okudu
Çünkü bazı sızılar bir defa başladı mı artık geçmiyor. Bazı yaralar hiç kapanmıyor. Bazı eller bazı saçları okşamayınca, bu minicik, aptal, önemsiz şey yaşanmayınca, bazı hayatlar geri dönüşsüz biçimde tarumar oluyor. Belki siz bunu bilmiyorsunuz. Umarım hiç öğrenmezsiniz.
Sayfa 74Kitabı okudu
...genellikle kavgamızı da, sevdamızı da kendimize saklamaya çalışır, el içinde hasır neşir olmazdık. Çünkü insanlar maalesef beyinlerinin sadece yüzde üçünü kullanabiliyor. Bu yüzden bir sürü şeyi yanlış anlamak, anladıklarını sandıklarına süratle inanmak ve onları inançları doğrultusunda çabucak sınıflandırmak gibi budalaca huyları var.
Sayfa 69Kitabı okudu
Günahkar Adem'in hayırsız evlatları böyledir. Nankör ve vefasız. Gidemedikleri şehirlerin ismini gittiklerinden, kendilerini sevmeyen insanların cismini sevenlerinden, gerçekleşmemiş hayallerin hevesini gerçekleşmişlerden berrak hatırlarlar. Kavuşamamak nasıl aşka teşvik ederse, vuslat da günü geldiğinde unutmaya azmettirir.
Sayfa 48Kitabı okudu
Yıldızlara, yıldızlara özenmez insan, ama umut için... umutların gerçekleşmesi için değil, umudun kendisidir hayattaki en güzel şey. Umut, ne kadar aldatıcı olsa da, güzel bir yolda yürürken ömrümüzün sonuna varmamızı sağlar hiç değilse.
Sayfa 652Kitabı okudu
