Kafasının içinde mahiyet bulan paradoksal döngülerin içinde, kabuğuna çekilmiş bir kaplumbağa gibi yaşar Raskolnikov. Herkesle her tür ilişkisini kesmiştir. Sanki zihni şarap tanrısı Baküs'ün etkisi altında kalmışçasına bulanık, karman çormandır. Düşüncelerinin ayakları yere sağlam basmaz, her yeni düşüncesinde sendeleyerek devam eder yoluna.
