Bir çocuk asla anasının rahmine fiziksel olarak geri dönemeyeceği gibi, bireyleşme sürecini de ruhsal olarak tersine çeviremez. Bunu gerçekleştirme girişimi kaçınılmaz olarak boyun eğme özelliği geliştirir ve böyle bir durumda, yetki ile ona boyun eğen çocuk arasındaki temel çelişki hiçbir zaman giderilemez. Çocuk bilincinde kendini güvenli ve mutlu hissedebilir, ama bilinçaltında bu duyguların karşılığında ödediği bedelin, gücünden ve kendi benliğinin bütünselliğinden vazgeçme olduğunu kavrar.