Eskiden Kaya tuzları olurdu kocaman parçalar halinde ben işte o Kaya tuzundan kestim bıçakla yonttum kesme şeker gibi yaptım hem de 2 tane aşağı odaya indim Rüzgar dedim şekerin geldi çok mutlu birtakım sesler çıkardı omuzuma vurdu selam verdi, avucumu aradı geriye çekildim avucumu açtım o dudağını uzattı 2 tuz topağanı şeker diye ağzına aldı, ardından öksürük gibi bir ses... Ve onun tuzu püskürdüğünü gördüm gözlerini hiç unutmuyorum o anda bana öyle bir bakıyordu ki Metin, aynı niçin niçin niçin der gibi çok utandım yelesini okşadım, kuyruğunu okşadım koştum yukarıya bir avuç kesme şeker aldım merdivenleri hızla indim merdivenlerden inerken bağırıyordum "sana bir avuç şeker Rüzgar bir avuç şeker getiriyorum" omuzuma vurmadı Rüzgar, ilk kez vurmamıştı, avucumu açtım şekeri uzattım başını çevirdi zorla yedirmek istedim, hayır Metin yemedi. O günden sonra hiç şeker yemedi bu olayı ne anneme ne de babama anlatabildim öyle çok üzülmüştüm ki sanki bana küsmüştü Rüzgar öyle çok denedim ki bir daha Rüzgar'a hiç şeker yediremedim...
Sayfa 20Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.