Ve kızlarınıza özgürlük adı altında özgürlüğün kölesi olmamayı öğretin. Donatın onları; eğitimle, sporla sanat, kültür ve inanç ile...
Hiçbir şekilde hiç kimseden destek almadan ayakta durabilecek donanıma sahip olsunlar ama asla hiç kimseye ihtiyacım olmayacak diye düşünerek yaşamanın yanlış olduğunu da öğretin. Çünkü herbirimiz, kadın ya da erkek; toplum denen yapının birer tuğlasıyız.
Sevmeyi öğretin mesela. Güzel sevmeyi, günaha girmeden, vebal almadan, kalp kırmadan ve değer verirken değerden, düşmeden, bencillik etmeden, kullanmadan ve kendini kullandırtmadan sevmeyi bilsinler. İnsanın kalbiyle de düşünebilir, beyniyle de sevebileceğini anlatın.
Elbette ki herkes kendi hayatını yaşar ve kendi ameliyle gider ebede ama ne kendi yüreklerini kimsenin meyhanesi etsinler ne de başka yüreklerde sarhoş olup kendilerinden geçmesinler gitsinler.
Mesela kişiliğin dişilikten daha önemli olduğunu mutlaka anlatın, hem de defalarca. Ne kimseye eğlence olsunlar ne de kimse ile eğlensinler.
Nasıl ki erkek için aslolan kadında insanı sevmek, kadın için de aslolan kadında insanı göstermek olmalı.
Ve unutmayın ki kızlarınız gün gelecek anne olacak ve evlat yetiştirecek. Siz iyi bakın fidanlarınıza ki meyveleri de güzel olsun.
İnançlı, vatan sever, insani değerlerden asla uzaklaş(a)mayan sağlam karakterli insanlar yetiştirelim.
Unutmayalım ki en anlaşılır lisan hal lisanı, ve n güzel öğüt kısa ve öz olanıdır. Yaşayarak ve bezdirmeden yaşatarak yapalım tüm bunları. Zira ilaç bile doz aşımıyla zehir olur.
Hicbirşey için hiçbir zaman geç değil...
Kays Mahfi